Zakres
W niniejszej Normie Międzynarodowej podano częstotliwość i metody sprawdzania przyrządów wahadłowych do badania udarności metodą Charpy’ego, Izoda i rozciągania udarowego, opisanego, odpowiednio, w ISO 179-1, ISO 180 i ISO 8256. Sprawdzenie przyrządów z oprzyrządowaniem, stosowanych do badania udarności jest objęte niniejszą normą, pod warunkiem że obiekty geometryczne i parametry fizyczne tych przyrządów są identyczne jak w urządzeniach bez oprzyrządowania. Sprawdzenie siły/energii w urządzeniach z oprzyrządowaniem nie jest objęte niniejszą Normą Międzynarodową.
Niniejszą Normę Międzynarodową wykorzystuje się do przyrządów wahadłowych o różnych parametrach i/lub konstrukcji części geometrycznych i o różnych parametrach fizycznych, opisanych w Rozdziale 5.
Opisano metody sprawdzenia obiektów geometrycznych i parametrów fizycznych różnych części przyrządu do badań. Sprawdzenie niektórych części geometrycznych jest trudne do przeprowadzenia na zmontowanym przyrządzie. Przyjmuje się zatem, że producent jest odpowiedzialny za sprawdzenie tych części i za dostarczenie płaszczyzny odniesienia, która umożliwi prawidłowe sprawdzenie, zgodnie z niniejszą Normą Międzynarodową.
Metody te stosuje się w przypadku zainstalowania przyrządu, po jego naprawie, po zmianie miejsca użytkowania lub podczas przeglądów okresowych.
Przyrządy wahadłowe do badania udarności sprawdzone zgodnie z niniejszą Normą Międzynarodową i ocenione jako zadowalające, są uważane za odpowiednie do badania udarności różnych rodzajów kształtek z karbem i bez karbu.
W załączniku A określono wymagania projektowe w odniesieniu do przyrządów do badania udarności metodą Charpy'ego.
W załączniku B określono wymagania projektowe w odniesieniu do przyrządów do badania udarności metodą Izoda.
W załączniku C określono wymagania projektowe w odniesieniu do przyrządów do badania udarności metodą rozciągania udarowego.
W załączniku D wyjaśniono sposób obliczania stosunku masy ramy do masy wahadła w celu uniknięcia błędów spowodowanych energią uderzenia.
W załączniku E wyjaśniono opóźnienie wahadła podczas uderzenia.
W Załączniku F określono wymagania projektowe dla jednego typu miernika stosowanego do sprawdzenia głowicy udarowej i ustawienia kowadła/wspornika w przyrządzie do badania udarności metodą Charpy’ego.
