Zakres
W niniejszej Normie Międzynarodowej podano sposób postępowania w celu wykrywania określonych pierwiastków w glebie i materiałach glebopodobnych z zastosowaniem ręcznych lub przenośnych spektrometrów z dyspersją energii promieniowania rentgenowskiego. Zakłada się, że ta szybka metoda będzie stosowana w terenie, aby uzyskać ilościowe lub półilościowe dane, które pomogą w wybraniu strategii przyszłego pobierania próbek w celu oceny jakości gleby. Im większe starania będą włożone we wstępnie przygotowanie próbek gleby, tym dokładniejszych wyników analiz można się spodziewać (patrz np. poz. bibliograficzna [4]).
W niniejszej Normie Międzynarodowej nie podano wyraźnie żadnych określonych pierwiastków, dla których można ją stosować, ponieważ stosowalność zależy od działania wykorzystywanej aparatury oraz celu badania. To, które elementy można oznaczać zależy i jest ograniczone przez działanie stosowanej aparatury, stężenie pierwiastków znajdujących się w glebie oraz wymagania dotyczące badań (np. dopuszczalna zawartość).
W przypadku Hg, Cd, Co, Mo, V oraz Sb większość aparatów nie jest wystarczająco czuła, aby wykrywać tak małe stężenia (LOQ), których wykrywanie jest wymagane (zwartość maksymalna lub zwartość graniczna) zgodnie z przepisami obowiązującymi w różnych krajach. W takich przypadkach trzeba zastosować inne metody, aby oznaczyć te mniejsze stężenia. Zazwyczaj stosuje się metody analizy chemicznej „na mokro”, wykorzystując ekstrakty uzyskane z zastosowaniem aqua regia w połączeniu ze stosowaniem metod spektrometrii optycznej lub masowej (MS), metod takich, jak absorpcyjna spektrometria atomowa (AAS), atomowa spektrometria emisyjna z plazmą sprzężoną indukcyjnie (ICP-OES) oraz atomowa spektrometria emisyjna z plazmą wzbudzoną indukcyjnie (ICP-MS).
