PN-EN ISO 1133-1:2022-12 - wersja angielska

Niniejszy dokument określa dwie procedury wyznaczania masowego wskaźnika płynięcia (MFR) i objętościowego wskaźnika płynięcia (MVR) materiałów termoplastycznych w określonych warunkach temperatury i obciążenia. Procedura A to metoda pomiaru masy. Procedura B jest metodą pomiaru przemieszczenia. Zwykle warunki testowe do pomiaru szybkości płynięcia są określone w normie materiałowej z odniesieniem do tego dokumentu. Warunki badania zwykle stosowane w przypadku tworzyw termoplastycznych są wymienione w załączniku A.
MVR jest szczególnie przydatny przy porównywaniu materiałów o różnej zawartości napełniacza oraz przy porównywaniu napełnionych i nienapełnionych tworzyw termoplastycznych. MFR można określić na podstawie pomiarów MVR lub odwrotnie, pod warunkiem, że znana jest gęstość stopu w temperaturze badania.
Niniejszy dokument może również mieć zastosowanie do tworzyw termoplastycznych, dla których na zachowanie reologiczne wpływają podczas pomiaru zjawiska takie jak hydroliza (rozerwanie łańcucha), kondensacja i sieciowanie, ale tylko wtedy, gdy efekt jest ograniczony w zakresie i tylko wtedy, gdy powtarzalność i odtwarzalność mieszczą się w dopuszczalnym zakresie. W przypadku materiałów, które podczas testowania wykazują znacząco zmienione zachowanie reologiczne, niniejszy dokument nie jest odpowiedni. W takich przypadkach ma zastosowanie ISO 1133-2.
UWAGA Szybkości ścinania w tych metodach są znacznie mniejsze niż te stosowane w normalnych warunkach przetwarzania, dlatego możliwe jest, że dane uzyskane tymi metodami dla różnych tworzyw termoplastycznych nie zawsze będą korelować z ich zachowaniem podczas przetwarzania. Obie metody są stosowane przede wszystkim w kontroli jakości.