PN-EN IEC 62892:2019-08 - wersja angielska

Niniejszy dokument definiuje sekwencję testową, która rozszerza test odporności na cykliczne zmiany temperatury określony w IEC 61215-2. Jego celem jest wyróżnienie modułów PV o zwiększonej odporności na cykliczne zmiany temperatury oraz ocena modułów przeznaczonych do zastosowania w lokalizacjach najbardziej podatnych na cykliczne zmiany temperatury typu stress1. Dokument opiera się na założeniu, że 95 % modułów reprezentowanych przez dostarczone do badań próbki jest w stanie przetrwać warunki równoważne 500 cyklom zmian temperatury zdefiniowanych w IEC 61215-2:2016, 4.11.3 przy maksymalnej utracie mocy wynoszącej mniej niż 5 %. Zapewniono również rezerwy pozwalające skrócić całkowity czas badań poprzez zwiększenie maksymalnej temperatury cyklu i/lub liczbie modułów poddanych badaniu.

Procedura badań opisana w niniejszym dokumencie powstała w oparciu o analizę naprężeń w cynowo-ołowiowych połączeniach lutowanych na krzemowych, krystalicznych ogniwach fotowoltaicznych w układzie z szybą pokrywającą. Zmiana na lut bezołowiowy ma wpływ na czynniki przyspieszające jednak nie na tyle duży aby zmienić całościowy wynik testu. Moduły fotowoltaiczne typu monolitycznego ze zintegrowanymi połączeniami między ogniwami nie są wrażliwe na ten szczególny rodzaj narażenia, jednak w dalszym ciągu w module występują połączenia elektryczne np. między zintegrowanym układem ogniw a wyprowadzeniami modułu, które w wyniku cyklicznych zmian temperatury mogą ulegać zużyciu. Moduły elastyczne (bez szyby) nie podlegają takim samym narażeniom jak moduły z szybą pokrywającą czy stanowiącą podłoże stąd też współczynnik równoważności wprowadzony w niniejszym dokumencie może nie mieć zastosowania dla tego typu modułów.