Zakres
Niniejszy rozdział Części 1 jest zastąpiony poniższym tekstem.
Niniejsza Norma Międzynarodowa dotyczy bezpieczeństwa użytkowania, przeznaczonych do prania ubrań i tekstyliów pralek elektrycznych do użytku domowego i podobnego o napięciu znamionowym nieprzekraczającym 250 V dla urządzeń jednofazowych i 480 V dla innych urządzeń.
Niniejsza norma dotyczy również pralek elektrycznych do użytku domowego i podobnego, w których stosuje się elektrolit zamiast detergentu. Dodatkowe wymagania dla tych urządzeń podano w Załączniku CC.
UWAGA 101 W Załączniku DD podane są wytyczne odnośnie do wymagań, w celu zapewnienia akceptowalnego poziomu ochrony przed zagrożeniami elektrycznymi i termicznymi dla pralek wyposażonych w wyżymaczkę z napędem silnikowym.
Urządzenia nie przeznaczone do normalnego użytku domowego, mogące jednak stanowić źródło ogólnego zagrożenia, takie jak urządzenia przeznaczone do użytku przez osoby nieprzeszkolone w sklepach, w warsztatach i w gospodarstwach rolnych, mieszczą się w zakresie niniejszej normy.
UWAGA 102 Przykładami takich urządzeń są pralki do wspólnego użytku w blokach mieszkalnych lub w pralniach komunalnych.
Na tyle na ile jest to praktycznie uzasadnione, w niniejszej normie zajęto się ogólnymi zagrożeniami stwarzanymi przez pralki, napotykanymi przez wszystkie osoby w domu i otoczeniu. Jednak, na ogół, nie brano pod uwagę:
– osób (w tym dzieci) których:
• fizyczne, sensoryczne lub umysłowe możliwości lub
• brak doświadczenia i wiedzy
nie pozwalają na bezpieczne używanie urządzenia bez nadzoru lub instruktażu;
– dzieci bawiących się urządzeniem.
UWAGA 103 Zwraca się uwagę na fakt, że:
– dla pralek przeznaczonych do użytku w pojazdach lub na pokładach statków lub samolotów mogą być konieczne dodatkowe wymagania;
– w wielu krajach dodatkowe wymagania mogą być określane przez krajową służbę zdrowia, krajową służbę odpowiedzialną za ochronę pracy, krajowe służby zaopatrzenia w wodę i inne podobne służby.
UWAGA 104 Niniejsza norma nie ma zastosowania do:
– pralek przeznaczonych wyłącznie do celów przemysłowych (ISO 10472-2);
– urządzeń przeznaczonych do użytku w miejscach, w których przeważają szczególne warunki, takie jak atmosfera korozyjna lub wybuchowa (pył, para, gaz);
– pralek zawierających urządzenia generujące parę, w których para jest wytwarzana pod ciśnieniem przekraczającym 50 kPa.
