Zakres
Niniejsza część normy IEC 60034 określa klasy sprawności jednobiegowych silników elektrycznych, które są znamionowane zgodnie z IEC 60034-1 lub IEC 60079-0, przeznaczonych do pracy przy zasilaniu z sinusoidalnego źródła napięcia oraz:
- o mocy znamionowej PN od 0,12 kW do 1000 kW;
- o napięciu znamionowym UN powyżej 50 V do 1 kV;
- o 2, 4, 6 lub 8 biegunach;
- przeznaczone do pracy ciągłej przy obciążeniu znamionowym i z przyrostem temperatury nie przekraczającym temperatury dopuszczalnej ze względu na klasę izolacji;
- przeznaczone do pracy w temperaturze otoczenia w zakresie od –20 °C do + 60 °C;
- przeznaczone do pracy na wysokości nie przekraczającej 4 000 m nad poziomem morza.
Niniejsza norma wprowadza zestaw wartości granicznych sprawności w zależności od częstotliwości, liczby biegunów i mocy silnika. Nie rozróżnia się technologii wykonania silnika, napięcia zasilania lub silników ze wzmocnioną izolacją zaprojektowanych specjalnie do pracy przy zasilaniu przekształtnikowym, chociaż te technologie wykonania silnika mogą nie wszystkie być przydatne do osiągnięcia wyższych klas sprawności (patrz Tabela 1). To sprawiania, że różne technologie wykonania silnika są porównywalne ze względu na ich potencjał sprawności energetycznej.
Norma nie obejmuje sprawności całego systemu napędowego, a w szczególności strat silnika spowodowanych zawartością harmonicznych napięcia zasilającego, stratami w kablach, filtrach i przekształtnikach częstotliwościowych.
Norma obejmuje silniki kołnierzowe, na łapach i/lub z wałami o wymiarach mechanicznych innych niż w normie 60072-1.
Norma obejmuje silniki z przekładnią włączając w to także silniki z niestandardowymi wałami i kołnierzami.
Norma nie obejmuje:
- silników jednobiegowych o 10 lub więcej biegunach lub wielobiegowych;
- silników z komutatorami mechanicznymi (takich jak silniki prądu stałego);
- silników całkowicie zintegrowanych z maszyną napędzaną (np. pompą, wentylatorem i kompresorem), które nie mogą być praktycznie badane oddzielnie od maszyny nawet z zastosowaniem tymczasowej tarczy łożyskowej i łożyska. To oznacza, że silnik powinien: a) dzielić wspólne składniki (z wyjątkiem łączników takich jak śruby) z jednostką napędzaną (na przykład wał lub obudowę) i b) być zaprojektowanym w taki sposób, aby było niemożliwe oddzielenie silnika od jednostki napędzanej i silnik mógł pracować niezależnie od jednostki napędzanej. To oznacza, że dla silnika, którego nie obejmuje norma proces rozdzielenia powinien uniemożliwić działanie silnika.
Norma obejmuje (TEAO, IC 418) całkowicie zamknięte przewietrzane powietrzem maszyny, tzn. całkowicie zamknięte chłodzone powierzchniowo po kadłubie maszyny przeznaczone do zewnętrznego chłodzenia przez przewietrzanie sposobem zewnętrznym w stosunku do maszyny. Badanie sprawności takich silników może być przeprowadzone po usunięciu wentylatora a chłodzenie zapewnione przez zewnętrzną dmuchawę o podobnym wydatku powietrza jak oryginalny wentylator.
- silników ze zintegrowanymi przemiennikami częstotliwości (napędy kompaktowe), kiedy silnik nie może być badany oddzielnie (bez przemiennika). Klasyfikacja sprawności energetycznej napędów kompaktowych powinna być przeprowadzona na kompletnym produkcie (SN: System Napędowy) i być zdefiniowana w oddzielnej normie.
- silników samohamownych, kiedy hamulec jest integralną częścią wewnętrznej konstrukcji silnika i nie może być usunięty ani zasilany z oddzielnego źródła podczas wyznaczania sprawności silnika.
- silników zanurzalnych specjalnie zaprojektowanych do pracy całkowicie zanurzonych w cieczy;
- silników do usuwania dymu o klasie temperaturowej powyżej 400 °C.
