Zakres
W niniejszym dokumencie określono wymagania i metody badań paliwa do pojazdów samochodowych – skroplonego gazu węglowodorowego (LPG) będącego przedmiotem obrotu i dostaw, przy czym LPG jest zdefiniowane jako gaz skroplony pod niskim ciśnieniem, składający się z jednego z lub więcej lekkich węglowodorów, który jest wyłącznie sklasyfikowany jako UN 1011, 1075, 1965, 1969 lub 1978 i który składa się głównie z propanu, propenu, butanu, izomerów butanu, butenów, ze śladowymi ilościami innych gazów węglowodorowych.
Niniejsza norma ma zastosowanie do paliwa LPG do pojazdów samochodowych, wykorzystywanego w pojazdach silnikowych, przeznaczonych do zasilania paliwem LPG.
UWAGA W niniejszej Normie Europejskiej symbole „% (m/m)” i „% (V/V)” są stosowane do wyrażania odpowiednio ułamka masowego, µ, i ułamka objętościowego, φ.
OSTRZEŻENIE – Zwraca się uwagę na ryzyko pożaru i wybuchu podczas stosowania LPG oraz zagrożenie dla zdrowia, które powstaje na skutek wdychania nadmiernych ilości LPG.
LPG jest wysoce lotną cieczą węglowodorową, która jest zwykle przechowywana pod ciśnieniem. W przypadku spadku ciśnienia zostają wytworzone duże ilości gazu, tworzące mieszaniny wybuchowe z powietrzem w zakresie od około 2 % (V/V) do 10 % (V/V). W niniejszej Normie Europejskiej podano sposób pobierania próbek, postępowania oraz badania LPG. Otwarty płomień, niezabezpieczone urządzenia elektryczne, elektryczność statyczna itp. są źródłem zapłonu LPG.
LPG w stanie ciekłym może powodować odmrożenia skóry. Zastosowanie mają krajowe przepisy BHP.
LPG jest cięższy od powietrza i gromadzi się w zagłębieniach. Podczas wdychania LPG w wysokich stężeń istnieje niebezpieczeństwo uduszenia.
OSTRZEŻENIE – Stosowanie jednej z metod badań podanych w niniejszej Normie Europejskiej pociąga za sobą wdychanie przez wykonawcę mieszaniny powierza i par LPG. Szczególną uwagę zwraca się na komunikat ostrzegawczy podany w A.1, gdzie ta metoda jest powołana.
