Zakres
Niniejsza Norma Europejska określa poziomy dopuszczalne i metody pomiaru emisji zaburzeń i charakterystyk odporności samochodowych urządzeń elektronicznych (ESA) przeznaczonych do obrotu detalicznego, o których mówi dyrektywa motoryzacyjna EMC 2004/104/WE, Załącznik I, 3.2.9, a które nie są związane z funkcjami dotyczącymi odporności pojazdów, zdefiniowanymi w dyrektywie motoryzacyjnej EMC 2004/104/WE, Załącznik I, 2.1.12. Wszelkie urządzenia (lub części któregokolwiek ESA), których główną funkcją jest nadawanie i/lub odbiór radiowy zgodnie z Regulaminem Radiokomunikacyjnym ITU, są wyłączone z zakresu stosowania niniejszej publikacji. Niniejsza Norma Europejska obejmuje zakres częstotliwości od 9 kHz do 400 GHz. Obecnie określa ona poziomy dopuszczalne i metody pomiaru pochodzących od ESA zaburzeń przewodzonych i promieniowanych w zakresie częstotliwości od 30 MHz do 1 GHz oraz wymagania dotyczące odporności na przewodzone stany przejściowe. Ocenę ESA należy prowadzić wyłącznie w zakresach częstotliwości, w których określone są poziomy dopuszczalne. Wymagania dotyczące emisji zostały dobrane tak, aby zapewnić, że zaburzenia wytwarzane przez ESA pracujące normalnie nie przekraczają poziomu, który mógłby uniemożliwiać poprawne działanie pojazdu lub urządzeń poza nim. Oddziaływanie w warunkach niepoprawnego działania pojazdu lub urządzeń poza nim nie jest brane pod uwagę. Nie wszystkie zjawiska zaburzeń podlegają badaniom według niniejszej normy, ale jedynie te, które uznaje się za mające związek z urządzeniami objętymi niniejszą normą. Ponieważ ESA uwzględnione w niniejszej normie nie są związane z funkcjami dotyczącymi odporności pojazdu, ocenie podlegają jedynie następujące zjawiska zaburzeń elektromagnetycznych: " promieniowane zaburzenia elektromagnetyczne szerokopasmowe i wąskopasmowe; " zaburzenia przewodzone w postaci szybkich stanów przejściowych; " odporność na zaburzenia przewodzone w postaci szybkich stanów przejściowych
