Gleba, osady ściekowe, uzdatnione bioodpady oraz odpady -- Oznaczanie wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA) z zastosowaniem chromatografii gazowej (GC) i wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC)
Zakres
W niniejszym dokumencie podano różne metody oznaczania ilościowego 16 wybranych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA) (patrz Tablica 2) w glebie, osadach ściekowych, osadach, uzdatnionych bioodpadach oraz odpadach z zastosowaniem GC-MS lub HPLC-UV-DAD/FLD w szerokim zakresie zawartości zanieczyszczeń WWA (patrz Tablica 2).
UWAGA Metoda może być zastosowana do innych osadów pod warunkiem potwierdzenia jej ważności przez użytkownika.
Oznaczanie acenaftylenu nie jest możliwe, jeżeli stosuje się wykrywanie fluoroscencyjne.
Tablica – Anality oznaczane z zastosowaniem niniejszego dokumentu
Analit oznaczany CAS-RNa
Naftalen 91–20–3
Acenaftalen 83–32–9
Acenaftylen 208–96–8
Fluoren 86–73–7
Antracen 120–12–7
Fenantren 85–01–8
Fluoranten 206–44–0
Piren 129–00–0
Benz[a]antracen 56–55–3
Chrysen 218–01–9
Benzo[b]fluoranten 205–99–2
Benzo[k]fluoranten 207–08–9
Benzo[a]piren 50–32–8
Indeno[1,2,3-cd]piren 193–39–5
Dibenz[a,h]antracen 53–70–3
Benzo[ghi]perylen 191–24–2
a CAS-RN Numer rejestru Chemicznej Służby Informacyjnej..
Granica wykrywalności zależy od oznaczanych substancji, używanego wyposażenia, jakości odczynników stosowanych do ekstrakcji próbki oraz oczyszczenia uzyskanego ekstraktu.
W warunkach podanych w niniejszym dokumencie można osiągnąć dolną granicę stosowalności od 10 µg/kg (w przeliczeniu na suchą masę) dla gleby, osadów ściekowych oraz bioodpadów do 100 µg/kg (w przeliczeniu na suchą masę) dla odpadów stałych. W przypadku niektórych szczególnych próbek (np. bitumin) nie jest możliwe uzyskanie granicy stosowalności 100 µg/kg.
Osady ściekowe, odpady oraz uzdatnione bioodpady mogą mieć różne właściwości, a także oczekiwany stopień zanieczyszczenia WWA i zawartość substancji zakłócających. Różnice takie powodują, że nie jest możliwe przedstawienie jednego ogólnego sposobu postępowania. Niniejszy dokument zawiera tablice decyzyjne oparte na właściwościach próbki oraz stosowanych sposobach ekstrakcji i oczyszczania.
Niniejszą metodę można stosować do oznaczania innych WWA nie wymienionych w zakresie niniejszego dokumentu, pod warunkiem że jej przydatność została dowiedziona za pomocą właściwych wewnątrzlaboratoryjnych badań walidacyjnych.
Niniejsza norma nie obejmuje pobierania próbek. W zależności od materiału można wziąć pod uwagę następujące normy, np. EN 14899, ISO 5667-12 i EN ISO 5667-13.
