PN-EN 15188:2021-05 - wersja angielska

W niniejszym dokumencie określono procedury analizy i oceny przeznaczone do oznaczania temperatury samozapalenia (TSl) palnych pyłów lub materiałów ziarnistych jako funkcji objętości za pomocą gorącego składowania w piecach w stałej temperaturze. Podana metoda badania może być stosowana do wszystkich ciał stałych, dla których prawdziwa jest teoria wybuchu cieplnego opisana w Załączniku A.2 (tj. nie ogranicza się tylko do materiałów niestabilnych oksydacyjnie).
Niniejsze badanie ma zastosowanie do dowolnego pyłu lub materiału ziarnistego, który reaguje głównie z tlenem z powietrza. Ze względów bezpieczeństwa badania tego nie stosuje się do materiałów zmieszanych z utleniaczem stałym/ciekłym (np. prochu strzelniczego, mieszanek termitowych, drewna impregnowanego ciekłym tlenem) lub materiałów, które ulegają gwałtownym reakcjom nieoksydacyjnym (np. nadtlenków, materiałów wybuchowych). W niektórych przypadkach pewne rodzaje materiałów podlegających reakcjom nieoksydacyjnym (np. egzotermiczne reakcje rozkładu nie przebiegające gwałtownie) mogą być badane pod warunkiem, że zostaną podjęte dodatkowe środki bezpieczeństwa. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do zagrożenia ze względu na właściwości badanego materiału (np. toksyczne, wybuchowe) należy zasięgnąć opinii specjalisty.
Niniejszego dokumentu nie stosuje się w przypadku zapłonu warstw pyłu lub sypkiego materiału stałego w warunkach napowietrzania (np. w suszarce ze złożem fluidalnym).