Zakres
W niniejszym dokumencie określono metodę ciągłego pomiaru do oznaczania stężenia ditlenku azotu i tlenku azotu obecnych w powietrzu atmosferycznym za pomocą chemiluminescencji. W niniejszym dokumencie opisano charakterystyki sprawności i zbiór minimalnych kryteriów wymaganych do wyboru odpowiedniego analizatora chemiluminescencyjnego za pomocą badania typu. Zawiera on także ocenę przydatności analizatora do użycia w specyficznym, ustalonym miejscu, tak aby spełniał wymagane parametry jakości (patrz Załącznik 1 do dyrektywy 2008/50/WE dla dodatkowej informacji) i wymagania dotyczące pobierania próbek, kalibracji i zapewnienia jakości użytkowania. Metoda ta jest odpowiednia do oznaczania stężenia ditlenku azotu obecnego w powietrzu atmosferycznym do 500 µg/m³. Ten zakres stężenia odpowiada zakresowi certyfikacji dla ditlenku azotu podczas badania typu. Metoda ta jest odpowiednia do oznaczania stężenia tlenku azotu obecnego w powietrzu atmosferycznym do 1 200 µg/m³. Ten zakres stężenia odpowiada zakresowi certyfikacji dla tlenku azotu podczas badania typu.
UWAGA 1 Możliwe jest wykorzystanie innych zakresów w zależności od poziomów występujących w powietrzu atmosferycznym.
UWAGA 2 Przykładowe obliczenia budżetu niepewności podano w Załącznikach od F do H odnoszących się do dyrektywy 2008/50/WE. W przypadku aktualizacji wartości dopuszczalnych w przyszłych wydaniach dyrektywy 2008/50/WE użytkownik może wykorzystać te nowe wartości do obliczenia niepewności pomiaru.
Metoda ta obejmuje oznaczanie stężeń ditlenku azotu i tlenku azotu w powietrzu atmosferycznym w strefach sklasyfikowanych jako obszary wiejskie, tereny miejskie, z dużym ruchem ulicznym i lokalizacje, na które wpływają źródła przemysłowe. Wyniki są przedstawiane w µg/m³ (w 20 °C i 101,3 kPa).
UWAGA 3 500 µg/m³ ditlenku azotu odpowiada 261 nmol/mol ditlenku azotu w 20 °C i 101,3 kPa. 1 200 µg/m³ tlenku azotu odpowiada 962 nmol/mol tlenku azotu w 20 °C i 101,3 kPa.
Niniejszy dokument zawiera informacje dla różnych grup użytkowników. Rozdział 5 do Rozdziału 7 i Załącznik B i Załącznik C zawierają ogólne informacje o zasadach pomiaru NOₓ za pomocą analizatorów chemiluminescencyjnych i o wyposażeniu do pobierania próbek. Rozdział 8 i Załącznik E są szczególnie kierowane do ośrodków badawczych i laboratoriów, które wykonują badania typu analizatorów NOₓ. Te fragmenty zawierają informacje o:
— warunkach badania typu, procedurach badawczych i wymaganiach badania;
— wymaganiach dotyczących sprawności analizatora;
— ocenie wyników badania typu;
— ocenie niepewności związanej z pomiarem NOₓ analizatorem na podstawie wyników badań typu.
Rozdział 9 do Rozdziału 11 i Załącznik F i Załącznik G są ukierunkowane na sieci monitoringu, które wykonują praktyczne pomiary NOₓ w powietrzu atmosferycznym. Te fragmenty zawierają informacje o:
— początkowej instalacji analizatora w sieci monitoringu i badaniu akceptacyjnym;
— ciągłej kontroli jakości i zapewnienia jakości;
— obliczeniach i przekazywaniu wyników pomiarów;
— ocenie niepewności wyników pomiarów w warunkach praktycznego monitoringu.
Niniejszy dokument jest wynikiem ewolucji poprzednich wydań (EN 14211:2005 i EN 14211:2012).
UWAGA 4 Analizatory badane przed publikacją tego dokumentu mogą być nadal używane do regulowanego monitorowania. W miarę pojawiania się nowszych wersji analizatorów badanych zgodnie z tym dokumentem należy zaprzestać używania starszych analizatorów referencyjnych.
