PN-EN 13791:2019-12 - wersja angielska

(1) W niniejszym dokumencie:
― określono metody i procedury oszacowania wytrzymałości betonu na ściskanie w konstrukcji oraz charakterystycznej wytrzymałości betonu na ściskanie w konstrukcjach i prefabrykowanych elementach betonowych z zastosowaniem metod bezpośrednich (badanie rdzeni) oraz pośrednich, np. prędkości ultradźwięku, liczby odbicia;
UWAGA W celu dostosowania do normy projektowej EN 1992-1-1, gdzie wytrzymałość na ściskanie bazuje na próbkach walcowych o proporcjach 2:1, wytrzymałość betonu na ściskanie w konstrukcji ocenia się na bazie rdzeni o proporcjach 2:1 i średnicy ≥ 75 mm.
― przedstawiono zasady i wytyczne do określenia zależności pomiędzy wynikami badań uzyskanymi za pomocą metod pośrednich a wytrzymałością betonu w konstrukcji;
― przedstawiono procedury i wytyczne dotyczące oceny zgodności klasy wytrzymałości betonu dostarczonego na potrzeby konstrukcji w budowie, gdy badania znormalizowane wykazują wątpliwości lub gdy wątpliwości dotyczą jakości wykonania.
(2) W niniejszym dokumencie podano wymagania dotyczące oznaczania wytrzymałości betonu na ściskanie w konstrukcji w punktach pomiarowych oraz charakterystycznej wytrzymałości w miejscach pomiarowych, natomiast wykorzystanie uzyskanych informacji, dla każdego konkretnego przypadku, wymaga rozpatrzenia w świetle konkretnej sytuacji i z zastosowaniem oceny inżynieryjnej.
(3) W niniejszym dokumencie nie uwzględniono oceny jakości betonu pod względem cech innych niż wytrzymałość na ściskanie, np. właściwości związanych z trwałością.
(4) Niniejszy dokument nie ma zastosowania do oceny zgodności wytrzymałości betonu na ściskanie w rozumieniu EN 206 lub EN 13369, z wyjątkiem przypadków określonych w EN 206:2013+A1:2016, 5.5.1.2 lub 8.4.
(5) W niniejszym dokumencie nie zamieszczono procedur ani kryteriów rutynowej kontroli zgodności prefabrykowanych produktów betonowych z zastosowaniem metod bezpośrednich lub pośrednich wyznaczania wytrzymałości betonu w konstrukcji.