Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej określono wymagania i metody projektowania, instalacji, badania i konserwacji instalacji gaśniczych na pianę ciężka, średnią i lekką.
W niniejszej Normie Europejskiej zawarto wytyczne do projektowania różnych systemów pianowych dostępnych dla osób posiadających wiedzę i doświadczenie w określaniu doboru instalacji gaśniczych pianowych, które będą skuteczne w ochronie w poszczególnych sytuacji stwarzających zagrożenie. Wymagania stawiane urządzeniom pianowym są pochodną oceny ryzyka, przeprowadzonej przez osoby właściwe do przeprowadzenia takich ocen, które są poza zakresem niniejszej Normy Europejskiej.
Niniejsza Norma Europejska nie obejmuje analizy ryzyka przeprowadzonej przez osobę kompetentną.
Żadne z postanowień niniejszej Normy Europejskiej nie ma na celu ograniczenie nowych technologii lub rozwiązań alternatywnych, pod warunkiem, że poziom bezpieczeństwa określony w niniejszej normie nie jest obniżony, co jest poparte udokumentowanymi dowodami / sprawozdaniami z badań.
Przyjmuje się, że wszystkie systemy pianowe są z reguły nieodpowiednie do ochrony:
- substancji chemicznych, takich jak azotan celulozy, które uwalniają wystarczające ilości tlenu lub innych utleniaczy, które mogą podtrzymać proces spalania;
- urządzenia elektryczne nieosłonięte pod napięciem;
- metale, takie jak sód, potas, stopy sodowo-potasowe, które reagują z wodą;
- materiały niebezpieczne, reagujące z wodą, takie jak trietylo-glin i pentatlenek fosforu;
- metale palne, takie jak aluminium i magnez.