PN-EN 13286-2:2010 - wersja angielska

Określono metody badania oznaczenia zależności między zawartością wody a gęstością na sucho mieszanek niezwiązanych i związanych hydraulicznie po zagęszczeniu w określonych warunkach metodą Proktora. Pozwala to na ocenę gęstości mieszanki, jaka może być uzyskana na budowie i określa parametr referencyjny oceny gęstości zagęszczonej warstwy mieszanki. Stosuje się tylko do mieszanek mineralnych niezwiązanych i związanych hydraulicznie użytych w budownictwie drogowym i ogólnym. Nie ma zastosowania do gruntów w robotach ziemnych. Wyniki tej metody badawczej mogą być użyte jako podstawa do porównania mieszanek przed zastosowaniem w budowie drogi. Wyniki badań pozwalają także na wnioskowanie o zawartości wody, przy której mieszanka może być skutecznie zagęszczona, aby uzyskać założoną gęstość na sucho. Badanie to jest przydatne w wypadku mieszanek o różnym uziarnieniu przy górnym wymiarze sita (D) do 63 mm i o zawartości nadziarna do 25% m/m