Zakres
W niniejszym dokumencie określono charakterystykę wyrobów, metody oceny, kryteria zgodności wyników badań oraz system oznaczania dla łączników zaciskowych do rur z tworzyw sztucznych i rur wielowarstwowych w mających zastosowanie normach dotyczących rur. Łączniki stosowane do łączenia rur z tworzyw sztucznych mają końcówki w zakresie średnic nominalnych od 6 mm do 160 mm. Łączniki zaciskowe są zaprojektowane na okres eksploatacji do pięćdziesięciu lat.
Łączniki zaciskowe są stosowane do temperatur roboczych i odpowiadających im maksymalnych ciśnień roboczych, jak wskazano w Załączniku A.
Niniejszy dokument dotyczy łączników wykonanych ze stopów miedzi. Niepełna lista tych stopów miedzi podana jest w CEN/TS 13388.
Łączniki przejściowe stosowane do łączenia rur z tworzyw sztucznych i rur wielowarstwowych mogą zawierać kombinację końcówek zaciskowych z końcówkami łączników, określonych w innych częściach EN 1254.
Łączniki zaciskowe do rur z tworzyw sztucznych i rur wielowarstwowych mogą również mieć końcówki z kołnierzem zgodnie z EN 1092-3.
Łączniki zaciskowe do rur z tworzyw sztucznych i rur wielowarstwowych mogą również mieć powłokę galwaniczną lub innego rodzaju powłokę dekoracyjną powierzchni.
Łączniki mogą być produkowane przez obróbkę skrawaniem, obróbkę cieplną, odlewanie lub mogą być wytwarzane w inny sposób.
Wyroby uwzględnione w niniejszej normie są przeznaczone do stosowania do:
a) płynów:
— instalacje ciepłej, zimnej lub ciepłej i zimnej wody, w tym instalacje, zgodnie z EN 806;
— zamknięte instalacje grzewcze, zgodnie z EN 12828;
— systemy chłodzenia;
— instalacje odwadniające;
— instalacje przeciwpożarowe, w tym urządzenia tryskaczowe, zgodnie z EN 12845;
b) gazów (nie dotyczy rur wielowarstwowych):
— systemy gazu ziemnego i gazu ciekłego o maksymalnym ciśnieniu roboczym równym 5 bar lub mniejszym, zgodnie z EN 1775;
— systemy sprężonego powietrza.
