Zakres
W niniejszym dokumencie określono metodę badania twardości metali w tym węglików spiekanych sposobem Vickersa dla trzech różnych zakresów sił obciążających (patrz Tablica 1) powłok metalowych i innych powłok nieorganicznych. Metoda pomiaru twardości sposobem Vickersa, określona w niniejszym dokumencie, dotyczy długości przekątnych wgłębienia między 0,020 mm i 1,400 mm. Stosowanie niniejszej metody do określenia twardości Vickersa dla mniejszych wgłębników wykracza poza zakres niniejszego dokumentu, ponieważ wyniki będą narażone na dużą niepewność ze względu na ograniczenia pomiaru optycznego i niedoskonałości geometrii końcówki. Twardość Vickersa określona w niniejszym dokumencie ma również zastosowanie do powłok metalicznych i innych nieorganicznych, w tym powłok galwanicznych, powłok autokatalitycznych, powłok natryskowych i powłok anodowych na stopach aluminium. Niniejszy dokument stosuje się do zwykłych pomiarów dla powierzchni powlekanej i do pomiarów przekrojów poprzecznych, pod warunkiem, że właściwości powłoki (gładkość, grubość itp.) umożliwiają na dokładne odczyty długości przekątnych wgłębienia. Niniejszy dokument nie ma zastosowania do powłok o grubości mniejszej niż 0,030 mm podczas zwykłego badania dla powierzchni powłoki. Niniejsza norma nie ma zastosowania do powłok o grubości mniejszej niż 0,100 mm podczas badania przekroju poprzecznego powłoki. Do określenia twardości dla mniejszych wgłębników można zastosować ISO 14577-1. Określono metodę okresowej weryfikacji dla rutynowego sprawdzania twardościomierza podczas użytkowania przez użytkownika. Dla niektórych materiałów i/lub wyrobów opracowano szczegółowe Normy Międzynarodowe.
