PN-EN ISO 6145-4:2008 - wersja polska

W niniejszej części ISO 6145 określono metodę ciągłego wytwarzania gazowych mieszanin wzorcowych, zawierających dwa lub więcej składników, z czystych gazów lub mieszanin gazowych za pomocą ciągłego wstrzykiwania wzorcowego (-ych) składnika (ów) do strumienia gazu dopełniającego przy użyciu strzykawki. Jeżeli zamiast czystych gazów stosuje się wstępnie zmieszane gazy (patrz Załącznik A), możliwe jest otrzymanie znacznie niższych ułamków objętościowych. Strumienie objętości, z których wyznacza się ułamki objętościowe, można wyliczyć z poszczególnych strumieni i można je mierzyć niezależnie odpowiednią metodą podaną w ISO 6145-1. Zaletami tej metody -są możliwość sporządzania w sposób ciągły znacznej ilości mieszaniny gazowej oraz możliwość uzyskiwania mieszanin wieloskładnikowych prawie tak samo łatwo jak uzyskiwania mieszanin dwuskładnikowych, o ile zastosuje się odpowiednią liczbę strzykawek lub jeżeli strzykawka zawiera już mieszaninę wieloskładnikową o znanym składzie. Niniejsza metoda stanowi również dogodny sposób zwiększania małymi krokami ułamka objętościowego składnika wzorcowego w mieszaninie. Z tego względu jest to użyteczna metoda oceny innych charakterystycznych cech analizatorów gazowych, takich jak najniższa granica wykrywalności i martwa strefa, jak również dokładność. Względna niepewność rozszerzona wyznaczenia ułamka objętościowego uzyskiwana dla mieszaniny dwuskładnikowej (przy współczynniku rozszerzenia 2) wynosi 5 %, a zakres stosowalności mieści się pomiędzy 10-5 a 10-2