PN-EN ISO 3405:2019-05 - wersja angielska

W niniejszym dokumencie określono laboratoryjną metodę oznaczania składu frakcyjnego lekkich i średnich destylatów naftowych oraz produktów podobnych pochodzenia syntetycznego lub biologicznego o temperaturze początku destylacji powyżej 0 °C i temperaturze końca destylacji nie wyższej niż około 400 °C, z użyciem aparatu ręcznego lub automatycznego. Typowe lekkie destylaty to: benzyna do silników samochodowych, paliwa etanolowe do silników samochodowych z zawartością etanolu do 85 % (V/V) i benzyna lotnicza. Typowe średnie destylaty to: paliwo do turbinowych silników lotniczych, nafta, olej napędowy, olej napędowy zawierający do 30 % (V/V) FAME, olej opałowy lekki i paliwa żeglugowe, które charakteryzują się nieznaczną ilością pozostałości.

UWAGA W niniejszym dokumencie symbol „% (V/V)” oznacza ułamek objętościowy substancji.

Charakterystyka składu frakcyjnego (lotności) węglowodorów oraz produktów podobnych pochodzenia syntetycznego lub biologicznego ma istotny wpływ na ocenę ich bezpieczeństwa oraz właściwości użytkowych, zwłaszcza w przypadku paliw i rozpuszczalników. Zakres temperatury wrzenia jest źródłem ważnych informacji na temat składu i zachowania się w trakcie przechowywania i użytkowania, a szybkość odparowania jest ważnym wskaźnikiem uwzględnianym podczas stosowania wielu rozpuszczalników. Wartości graniczne do określenia składu frakcyjnego stosuje się w większości wymagań dla przetworów naftowych z destylacji oraz paliw ciekłych w celu zapewnienia docelowych właściwości użytkowych i ograniczenia powstawania oparów, które mogą tworzyć z powietrzem mieszaniny wybuchowe lub w innych warunkach przedostawać się w wyniku emisji do atmosfery (VOC).