PN-EN ISO 2566-2:2011 - wersja angielska

Niniejsza część ISO 2566/2 obejmuje metodę przeliczania wydłużeń procentowych otrzymanych po rozerwaniu w temperaturze pokojowej na próbkach o różnych proporcjonalnych i nieproporcjonalnych długościach pomiarowych na inne długości pomiarowe. Wzór (patrz rozdział 4), na którym oparto te przeliczenia, jest uważany za miarodajny, jeżeli stosuje się go do wyrobów ze stali austenitycznych odpornych na korozję o wytrzymałości na rozciąganie w zakresie 450 do 750 N/mm2 w stanie przesyconym. Przliczenia te nie dotyczą a) wyrobów stalowych po przeróbce plastycznej na zimno; b) wyrobów stalowych hartowanych i odpuszczonych; c) wyrobów ze stali nieaustenitycznych. W żadnym wypadku nie powinny one być stosowane, jeżeli długość pomiarowa próbki przekracza 25 pierwiastek kwadratowy z So lub jeżeli stosunek szerokości próbki do jej grubości przekracza 20. Należy mieć na uwadze, że w przypadku taśm o grubości mniejszej niż 3 mm, wartość wykładnika potęgowego we wzorze podanym w rozdziale 4 wzrasta z malejacą grubością, zatem jego wartość liczbowa powinna być uzgodniona między zamawiającym a wytwórcą