Zakres
Niniejsza część ISO 2566/1 obejmuje metodę przeliczania wydłużeń procentowych otrzymanych po rozerwaniu w temperaturze pokojowej na próbkach o różnych proporcjonalnych i nieproporcjonalnych długościach pomiarowych na inne długości pomiarowe. Wzór (patrz rozdział 4), na którym oparto te przeliczenia, jest uważany za miarodajny, jeżeli stosuje się go do wyrobów ze stali niestopowych, manganowych, molibdenowych i chromomolibdenowych o wytrzymałości na rozciąganie w zakresie 300 do 700 N/mm2 w stanie po walcowaniu na goraco, po walcowaniu na gorąco i normalizowanym lub innego rodzaju wyżarzania; w stanie odpuszczonym lub nie odpuszczonym. Przeliczenia te nie dotyczą a) wyrobów stalowych po przeróbce plastycznej na zimno; b) wyrobów stalowych hartowanych i odpuszczonych; c) wyrobów ze stali austenitycznych. W żadnym wypadku nie powinny one być stosowane, jeżeli długość pomiarowa próbki przekracza 256 lub jeżeli stosunek szerokości próbki do jej grubości przekracza 20. Należy mieć na uwadze, że w przypadku taśm o grubości mniejszej niż 4 mm, wartość wykładnika potęgowego we wzorze podanym w rozdziale 4 wzrasta z malejacą grubością, zatem jego wartość liczbowa powinna być uzgodniona między zamawiającym a wytwórcą