Zakres
W niniejszej Normie Międzynarodowej podano zasady odpowiedniego stosowania metod badań wymywania dla gleby i materiałów glebowych, w celu określania zachowania się podczas wymywania w ramach oceny wpływu lub w celu porównywania i oceny zgodności. Zawarte są w tym informacje dotyczące:
- wyboru metod badań wymywania, w zależności od rodzaju problemu, który ma być rozwiązany oraz szczególnych cech poszczególnych metod badania;
- interpretacji wyników badań;
- niedoskonałości metod badań.
Ze względu na powyższe ważne jest, aby pamiętać, że celem stosowania metod badania wymywania nie jest uzyskanie rzeczywistych warunków istniejących w terenie, lecz opracowano je, aby zająć się zjawiskami powstającymi na styku fazy stałej i fazy ciekłej, dla różnych celów, które opisano w niniejszej Normie Międzynarodowej.
Niniejsza Norma Międzynarodowa dotyczy jedynie gleb i materiałów glebowych pochodzenia naturalnego, gleb i materiałów glebowych zanieczyszczonych oraz gleb i materiałów glebowych uprawnych. Zagadnienia związane z wymywaniem odpadów nie wchodzą w zakres niniejszej Normy Międzynarodowej. Niniejsza norma nie obejmuje również tematu biodostępności zanieczyszczeń dla organizmów żywych, wchodzi on w zakres ISO 17402.
Metody badania wymywania są opracowane i stosowane w celu określania i scharakteryzowania źródła. Może być możliwe zajęcie się zagadnieniami związanymi z przemieszczaniem się, za pośrednictwem metod badania wymywania, jeśli znane są niektóre podstawowe warunki (np. hydrodynamika), co umożliwi oznaczanie kluczowych parametrów przemieszczania się (np. czynników opóźniających, przemieszczania się ułatwionego dzięki cząsteczkom, procesów osłabiania).
Kiedy w niniejszej Normie Międzynarodowej występuje termin gleba, jest on stosowany jedynie w celu uproszczenia treści, należy w takim przypadku rozumieć, że jest to termin szerszy „gleba i materiały glebowe”.
