PN-EN ISO 177:2017-02 - wersja angielska

W niniejszym dokumencie podano metodę oznaczania skłonności plastyfikatorów do migracji z tworzyw sztucznych, w których są zawarte, do innych tworzyw sztucznych z którymi się stykają.
UWAGA 1 – Powierzchnie, do których może następować migracja mogą także składać się z organicznych powłok, takich jak lakierowe.
Badanie jest odpowiednie do:
a) oceny skłonności tworzyw sztucznych, szczególnie w postaci folii lub płyt, do ubytku niektórych ich ciekłych składników, gdy tworzywa te stykają się z materiałami wykazującymi powinowactwo względem plastyfikatorów, a także do:
b) badania skłonności do migracji plastyfikatorów zawartych w żywicy lub serii żywic w jednym lub kilku stężeniach.
W przypadku b) kompozycje wzorcowe przygotowuje się na bazie dobrze scharakteryzowanej żywicy o dobrze scharakteryzowanych proporcjach plastyfikatora do żywicy.
UWAGA 2 – Jeśli płyty absorbujące zawierają substancje zdolne do migracji, może następować równoczesna migracja z kształtek do badań do płyt absorbujących i odwrotnie.
Wpływ na wyniki może też mieć migracja innych składników materiału tworzywowego (na przykład oligomerów) lub strata jakichkolwiek składników lotnych innych niż plastyfikatory, z materiału tworzywowego lub warstwy absorbującej.