Zakres
W niniejszej części ISO 16890 określono system klasyfikacji filtrów powietrza do wentylacji ogólnej oparty na podstawie skuteczności filtracji cząstek pyłu (PM). Zamieszczono również przegląd metod badania i określono ogólne wymagania dotyczące oceny i znakowania filtrów, a także dokumentowania wyników badań. Norma jest przeznaczona do stosowania w powiązaniu z ISO 16890-2, ISO 16890-3 i ISO 16890-4.
Metoda badania opisana w niniejszej części ISO 16890 ma zastosowanie do strumienia objętości powietrza
w zakresie między 0,25 m3/s (900 m3/h, 530/stóp3 min) do 1,5 m3/s (5 400 m3/h, 3 178 stóp3/min),
w odniesieniu do stanowiska do badań o nominalnych wymiarach powierzchni czołowej 610 × 610 mm
(24 cale x 24 cale).
ISO 16890 (wszystkie części) odnosi się do elementów filtrów przeciwpyłowych, filtrów do wentylacji ogólnej, o skuteczności ePM1 równej 99 % lub mniejszej, podczas badania zgodnie z procedurami określonymi
w ISO 16890-1, ISO 16890-2, ISO 16890-3 i ISO 16890-4. Elementy filtrów do oczyszczania powietrza
o wyższej skuteczności początkowej ocenia się za pomocą innych stosownych metod badania
(patrz ISO 29463-1, ISO 29463-2, ISO 29463-3, ISO 29463-4 i ISO 29463-5).
W zakres niniejszej części ISO 16890 nie wchodzą elementy filtrów stosowane w przenośnych urządzeniach do oczyszczania powietrza w pomieszczeniach.
Wyników właściwości użytkowych uzyskanych zgodnie z ISO 16890 (wszystkie części) nie można wykorzystywać do ilościowego przewidywania właściwości użytkowych elementów filtrów powietrza
w odniesieniu do skuteczności i czasu życia. Inne czynniki wpływające na właściwości użytkowe, które należy wziąć pod uwagę, opisano w Załączniku A.
