Zakres
W niniejszej Normie Międzynarodowej określono badanie z zastosowaniem roślin, nazywane dalej biotestem. Umożliwia ono oszacowanie biodostępności znajdujących się w środowisku pierwiastków śladowych dla roślin albo w sposób uproszczony, jako stężenie w ich pędach i korzeniach, albo w sposób bardziej całościowy, jako netto absorpcji strumienia. W procedurze biotestu są dwa następujące po sobie etapy (i) wstępna hydroponiczna uprawa roślin oraz (ii) uprawa roślin w kontakcie z próbkami gleby. Stężenie w pędach i korzeniach, jak również netto absorpcji strumienia pierwiastków śladowych przez rośliny oznacza się pod koniec drugiego etapu biotestu.
Niniejszy biotest stosuje się do oceny biodostępności znajdujących się w środowisku pierwiastków śladowych, z gleby lub materiałów glebowych o warunkach tlenowych, dla roślin, a zwłaszcza dla roślin uprawnych, z uwzględnieniem następujących założeń:
‒ w znormalizowanym bioteście zaproponowano trzy gatunki roślin (kapustę, Brassica oleracea; kostrzewę trzcinową, Festuca arundinacea; pomidor, Lycopersicon esculentum; 7.1), lecz można również zastosować inne dodatkowe docelowe gatunki roślin (patrz 7.1, Załącznik A).
‒ znormalizowany biotest zwalidowano dla szeregu pierwiastków śladowych, w tym arsenu (As), kadmu (Cd), chromu (Cr), kobaltu (Co), miedzi (Cu), ołowiu (Pb), niklu (Ni) i cynku (Zn), lecz można również oznaczać dodatkowe pierwiastki śladowe (patrz Załącznik A).
Niniejszy biotest można stosować dla gleby i materiałów glebowych, w tym gleb zmienionych, przed lub po pobraniu ich próbek w terenie, poprzez wprowadzenie kompostu, osadów ściekowych, ścieków, i innych (odpadowych) materiałów.
UWAGA 1 Niniejszy biotest nie jest przeznaczony do oceny biodostępności znajdujących się w środowisku pierwiastków śladowych, które są w postaci lotnej albo są pobierane przez liście wskutek np. opadów atmosferycznych.
UWAGA 2 Niniejszy biotest nie jest przeznaczony do oceny biodostępności dla roślin zanieczyszczeń organicznych. Możliwe jest zastosowanie podobnej procedury doświadczenia, lecz konieczne jest zmodyfikowanie metody fizycznego oddzielenia korzeni roślin od gleby za pomocą siatki poliamidowej, aby uniknąć sorpcji zanieczyszczeń organicznych na siatce.
