Zakres
W niniejszej części ISO 15156 opisano ogólne zasady oraz podano wymagania i zalecenia dotyczące wyboru i kwalifikowania stali niestopowych, niskostopowych i żeliw eksploatowanych w wyposażeniu stosowanym w przemyśle naftowym i gazowniczym oraz w instalacjach odsiarczania gazu w środowisku zawierają-cym H2S, w którym awaria tych urządzeń może stworzyć zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa zarówno publicznego jak i dla personelu lub zagrożenie dla środowiska. Niniejszą normę można wykorzystać przy podejmowaniu działań mających na celu uniknięcie kosztownych skutków zniszczenia wyposażenia przez korozję. Niniejsza norma uzupełnia (ale nie zastępuje) wymagania dotyczące materiałów podane w odpowiednich zaleceniach projektowych, normach lub przepisach.
W niniejszej części ISO 15156 ujęto zagadnienia odporności tych stali na uszkodzenia, które mogą być po-wodowane pękaniem naprężeniowym siarczkowym (SSC) i podobnymi zjawiskami związanymi z pękaniem wodorowym ukierunkowanym według naprężeń (SOHIC) oraz pęknięć w strefie osłabionej (SZC).
Niniejsza część ISO 15156 dotyczy także odporności tych stali na pękanie wywołane wodorem (HIC) i jego możliwego przekształcenia w pękanie schodkowe (SWC).
Niniejsza część ISO 15156 odnosi się tylko do powstawania pęknięć. Nie ujęto w niej zagadnień związanych z korozją ubytkową materiałów (utratą masy) lub korozją miejscową.
W Tablicy 1 podano niekompletny wykaz wyposażenia, którego dotyczy niniejsza część ISO 15156 z dopuszczalnymi wyjątkami.
Niniejszą część ISO 15156 stosuje się przy kwalifikacji i wyborze materiałów do wyposażenia zaprojektowanego i wytworzonego z zastosowaniem konwencjonalnych kryteriów konstrukcji sprężystych. W przypadku zastosowania kryteriów konstrukcji plastycznych (np. konstrukcji, w których uwzględniono odkształcenia lub stany graniczne) patrz ISO 15156 1, Rozdział 5.
W Załączniku A zamieszczono wykaz stali niestopowych i niskostopowych odpornych na SSC, a w A.2.4 podano wymagania dotyczące stosowania żeliw.
Stosowanie niniejszej części ISO 15156 do wyposażenia wykorzystywanego w procesach przetwarzania ropy naftowej nie jest konieczne.
