PN-EN ISO 14720-2:2013-07 - wersja angielska

Niniejsza norma określa metodę oznaczania siarki w sproszkowanych i granulowanych nieltenkowych surowcach i materiałach ceramicznych które ulegają całkowitemu utlenieniu w wysokich temperaturach w atmosferze utleniającej np. węgiel, grafit. Dla materiałów które nie ulegają całkowitemu utlenieniu w powyższych warunkach jest możliwe oznaczanie siarki która może być wydzielona w tych warunkach np. siarka adherentna. Niniejsza norma ma zastosowanie do materiałów które zawierają siarkę < 10% i udział masowy popiołu < 20 %. Granice stosowania metody określa udział masowy baru < 10 mg/kg, ponieważ siarka wiąże się w siarczan baru i nie jest wykrywana niniejszą metodą. Dla niższej granicy wykrywalności w tej metodzie należy rozważyć zalecane wartość ułamka masowego siarki 0,5 mg/kg w przypadku ICP OES i 5 mg/kg w przypadku IC