PN-EN ISO 12922:2020-08 - wersja angielska

W niniejszym dokumencie określono minimalne wymagania dla nieużywanych trudnopalnych cieczy hydraulicznych i o podwyższonej odporności ogniowej, do układów hydrostatycznych i hydrodynamicznych w ogólnych zastosowaniach przemysłowych. Dokument nie odnosi się do zastosowań lotniczych lub wytwarzania mocy, dla których znajdują zastosowanie inne wymagania. Dostarcza on wytycznych dla dostawców i użytkowników końcowych cieczy, które są mniej niebezpieczne, dla oraz producentów elementów układów hydraulicznych, w których będą one stosowane.
Z kategorii uwzględnionych w ISO 6743-4, w której sklasyfikowano różne typy cieczy używanych w układach hydraulicznych, w niniejszym dokumencie szczegółowo przedstawiono tylko następujące: HFAE, HFAS, HFB, HFC, HFDR i HFDU.
Typy HFAE, HFAS, HFB, HFC i HFDR są „trudnopalnymi” cieczami zdefiniowanymi w ISO 5598. Większość cieczy HFDU, wykazujących poprawioną odporność na spalanie w porównaniu z olejami mineralnymi, wykracza poza tę definicję i właściwsze jest określanie ich jako cieczy o „podwyższonej odporności ogniowej”.