PN-EN ISO 10993-6:2007 - wersja angielska

Określono metody badań stosowane w celu oceny miejscowego działania materiału implantowanego na żywą tkankę, zarówno na poziomie makroskopowym jak i mikroskopowym. Próbkę do badań implantuje się do miejsca i tkanki odpowiednich do oceny bezpieczeństwa biologicznego materiału. Działanie miejscowe ocenia się przez porównanie odpowiedzi tkankowej wywołanej przez badaną próbkę z odpowiedzią wywołaną przez materiały stosowane w wyrobach medycznych, których kliniczna dopuszczalność została uznana. Metody badań miejscowego działania po implantacji są stosowane do oceny działania subchronicznego (krótkotrwałego, do 12 tygodni) lub działania chronicznego (długotrwałego, dłuższego niż 12 tygodni)