Zakres
W niniejszej części IEC 60068 zaprezentowano zdolność próbek do wytrzymania obciążeń dynamicznych bez niedopuszczalnego pogorszenia ich funkcjonalnej i/lub strukturalnej integralności po poddaniu ich określonym wymaganiom prób wibracyjnych, polegającym na poddawaniu próbek zarejestrowanemu przebiegowi drgań (długotrwałej sekwencji drgań). Mogą one być rejestrowane podczas prób pomiarowych lub generowane sztucznie. W obu przypadkach ta metoda umożliwia dopasowanie badań nawet do bardzo specyficznych zastosowań.
Typowymi zastosowaniami są próby, w których konieczne jest specyficzne, przejściowe, okresowe, lub przypadkowe wzbudzenie, a charakterystyki ruchu nie są objęte innymi normami badań. Obejmuje sekwencje czasowe drgań niedostatecznie reprezentowane przez znormalizowane próby udarowe wg IEC 60068-2-27 lub ogólny opis syntezy widma przenoszenia udaru, jak w IEC 60068-2-81, wibracje okresowe, które nie odpowiadają wibracjom sinusoidalnym jak w IEC 60068-2-6; oraz wibracje przypadkowe, które nie są objęte wibracjami przypadkowymi Gaussa wg IEC 60068-2-64. Niemniej jednak użytkownik powinien być świadomy, że długotrwała sekwencja drgań wykorzystuje deterministyczną sekwencję drgań. Symulację wibracji przypadkowych dowolnego rodzaju przeprowadza się przez ich nałożenie na quasi-przypadkowe wibracje.
Ponadto, dodatkowe badania mieszanymi rodzajami drgań wymagają generowania drgań okresowych stanowiących wymagane sygnały testowe. Są to próby o dużym stopniu złożoności.
Niniejsza próba różni się od podanej w IEC 60068-2-57. Celem IEC 60068-2-57 jest ocena drgań przejściowych z wykorzystaniem głównie zsyntetyzowanych sekwencji drgań. Długotrwałe drgania okresowe są głównie używane do badania trwałości i funkcjonalności próbek przy użyciu rzeczywistej sekwencji drgań okresowych mierzonych w rzeczywistych warunkach środowiskowych. Może być stosowana do badania symulowanej nie-gaussowskiej sekwencji drgań okresowych.
Norma ta ma zastosowanie do próbek, które mogą być poddawane określonym wibracjom podczas transportu lub w specjalnym środowisku pracy, na przykład w samolotach, pojazdach kosmicznych i pojazdach lądowych. Dotyczy głównie próbek nieopakowanych oraz przedmiotów w pojemnikach transportowych, przy czym te ostatnie mogą stanowić integralną część samej próbki. Jeśli jednak przedmiot jest opakowany, to sam przedmiot nazywany jest wyrobem, a przedmiot z opakowaniem nazywany jest próbką. Niniejsza norma, łączenie z IEC 60068-2-47, może być stosowana do badania wyrobów w opakowaniu.
Mimo, iż niniejsza norma dotyczy przede wszystkim próbek elektrotechnicznych, to może być także stosowana w innych dziedzinach, jeżeli ma zastosowanie (patrz załącznik A).
Ten dokument ma zastosowanie do wbudzeń jednoosiowych.
