Zakres
Niniejsza Norma Europejska dotyczy zagadnień emisji i odporności związanych z EMC dla aparatury elektrycznej i elektronicznej oraz systemów przeznaczonych do stosowania w kolejowych urządzeniach stacjonarnych zasilania energią. Uwzględniono zasilanie aparatury, samą aparaturę łącznie z obwodami sterowania zabezpieczeniami, urządzenia przytorowe takie jak rozdzielnie, autotransformatory mocy, transformatory dodawcze, wyłączniki mocy w podstacjach i wyłączniki mocy innego zasilania na linii oraz zasilania lokalnego.
W niniejszej normie nie uwzględniono filtrów pracujących pod napięciem trakcji kolejowej (np. do tłumienia harmonicznych lub poprawy współczynnika mocy), gdyż każde miejsce ma szczególne wymagania. Filtry zazwyczaj mają oddzielne obudowy z odrębnymi zasadami dostępu. Jeżeli wymagane są dopuszczalne poziomy zakłóceń elektromagnetycznych, to wystąpią one w opisie technicznym urządzenia.
Poziomy dopuszczalne podane w niniejszej Normie Europejskiej nie dotyczą przewidywanych sygnałów łączności.
Rozważany jest zakres częstotliwości od d.c. do 400 GHz. Nie jest konieczne przeprowadzanie pomiarów przy częstotliwościach, dla których nie zostały określone żadne wymagania.
Podano poziomy dopuszczalne emisji i odporności dla elementów aparatury, które są usytuowane:
a) w granicach podstacji dostarczającej energię elektryczną dla kolei;
b) obok toru, dla celów sterowania lub regulacji zasilania trakcyjnego kolei, łącznie z poprawą współczynnika mocy;
c) wzdłuż toru, dla celów zasilania trakcyjnego kolei w inny sposób niż za pośrednictwem przewodów do stykowego pobierania prądu i skojarzonych przewodów powrotnych. Obejmują systemy zasilaczy wysokiego napięcia zasilających w granicach kolei podstacje, na których napięcie jest obniżane do kolejowego napięcia trakcyjnego;
d) obok toru, dla celów sterowania lub regulacji zasilania elektrycznego dla pomocniczych zastosowań kolejowych.. Ta kategoria obejmuje zasilanie górek rozrządowych, lokomotywowni i stacji kolejowych;
e) różne inne, nietrakcyjne układy zasilania ze źródeł kolejowych, współdzielone z trakcją kolejową.
Poziomy odporności podane w niniejszej normie dotyczą:
- niezbędnego wyposażenia, takiego jak urządzenia ochronne;
- urządzeń mających połączenia z przewodami zasilania trakcyjnego;
- aparatury wewnątrz strefy 3 m;
- portów aparatury wewnątrz strefy 10 m, z połączeniem wewnątrz strefy 3 m;
- portów aparatury wewnątrz strefy 10 m, z kablem o długości przekraczającej 30 m.
Aparatura i systemy w środowisku, które można określić jako mieszkalne, handlowe lub lekko uprzemysłowione, nawet gdy znajdują się wewnatrz fizycznej granicy podstacji kolejowej, powinny spełniać wymagania odpowiednich ogólnych Norm Europejskich dotyczących EMC.
Z zakresu wymagań dotyczących odporności podanych w niniejszej Normie Europejskiej jest wyłączona aparatura zasilająca, która z natury rzeczy jest odporna na próby określone w niniejszej Normie Europejskiej w Tablicach od 1 do 6.
UWAGA Przykładem jest transformator mocy 18 MVA 230 kV/25 kV.
Niniejsze postanowienia szczegółowe stosuje się łącznie z postanowieniami ogólnymi EN 50121-1.
Niniejsza część normy zawiera wymagania zarówno dla aparatury, jak i urządzeń stacjonarnych. Części dotyczące urządzeń stacjonarnych nie mają odniesienia do nadawania znaku CE.
