Zakres
Niniejsza Norma Europejska dotyczy aspektów kompatybilności elektromagnetycznej (EMC) w zakresie emisji i odporności aparatury elektrycznej i elektronicznej przeznaczonej do stosowania w taborze kolejowym. EN 50121-3-2 odnosi się do całej aparatury w taborze.
Rozważany jest zakres częstotliwości od DC do 400 GHz. Nie wymaga się przeprowadzania pomiarów przy częstotliwościach, dla których nie określono wymagań.
Zastosowanie badań powinno zależeć od danego aparatu, jej konfiguracji, jego portów, jego technologii oraz jego warunków pracy.
W niniejszej normie bierze się pod uwagę wewnętrzne środowisko taboru oraz zewnętrzne środowisko kolei, jak i zakłócenia oddziaływujące na aparat od urządzeń takich jak ręczne nadajniki radiowe.
Jeżeli port jest przeznaczony do nadawania lub odbierania na potrzeby radiokomunikacji (zamierzone radiatory, np. systemy balisy), wówczas podane w niniejszej normie wymaganie dla emisji promieniowanej nie jest przeznaczone do stosowania do zamierzonej transmisji z radionadajników zdefiniowanych przez ITU.
Limity odporności nie mają zastosowania w wyłączonych pasmach zdefiniowanych w związanej z EMC odpowiedniej normie dotyczącej urządzeń radiowych.
Niniejsza norma nie ma zastosowania do emisji w stanach przejściowych podczas uruchamiania i zatrzymywania aparatów.
Celem niniejszej normy jest określenie limitów oraz metod badań dla emisji elektromagnetycznych oraz wymagań dotyczących badań odporności w odniesieniu do zaburzeń przewodzonych i promieniowanych.
Te limity i badania stanowią wymagania zasadnicze dotyczące kompatybilności elektromagnetycznej.
Wymagania dotyczące emisji zostały wybrane tak, aby zapewnić, że zaburzenia generowane przez aparat, pracujący w warunkach normalnych w taborze, nie przekroczą poziomu, którego przekroczenie mogłoby uniemożliwić innemu aparatowi pracę zgodnie z zamierzeniem. Limity emisji podane w niniejszej normie mają pierwszeństwo przed wymaganiami emisji dotyczącymi indywidualnych aparatów na pokładzie taboru podanymi w innych normach.
Tak samo wymagania dotyczące odporności zostały wybrane tak, aby zapewnić odpowiedni poziom odporności dla aparatów taborowych.
Poziomy jednakże nie obejmują wszystkich przypadków, które z niezwykle małym prawdopodobieństwem wystąpienia mogą wystąpić w dowolnej lokalizacji. Szczególne wymagania odbiegające od niniejszej normy powinny wówczas zostać sprecyzowane.
Wymagania dotyczące badań są określone dla każdego rozpatrywanego portu.
Niniejsze postanowienia szczegółowe należy stosować w powiązaniu z postanowieniami ogólnymi podanymi w EN 50121-1.
