Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej podano metodę ustalania wartości charakterystycznych właściwości mechanicznych i gęstości gatunków pochodzących ze zdefiniowanej populacji, drewna konstrukcyjnego sortowanego wizualnie i/lub klas wytrzymałościowych drewna konstrukcyjnego, sortowanego maszynowo. Dodatkowo obejmuje etapy pobierania i testowania próbek oraz analizy i prezentacji wyników.
Norma podaje metody określania wytrzymałości, sztywności i gęstości właściwości drewna konstrukcyjnego na podstawie badań próbki roboczej wolnej od wad.
Wartości określone zgodnie z tą normą, w zakresie właściwości mechanicznych i gęstości, umożliwiają przypisywanie gatunków i klas sortowniczych do klas wytrzymałościowych wg EN 338.
UWAGA 1 Dla przypisania klas i gatunków do klas wytrzymałości według EN 338 należy określić za pomocą badań tylko trzy właściwości, tj: wytrzymałość na zginanie lub rozciąganie, moduł sprężystości wzdłuż włókien przy zginaniu lub rozciąganiu i gęstość, inne właściwości mogą być obliczona zgodnie z Tablicą 2.
UWAGA 2 W EN 1912 podano przykłady ustalonych klas wizualnych przypisanych do klasy wytrzymałości