PN-EN 16980-1:2022-02 - wersja angielska

Niniejszy dokument podaje metodę oceny działania fotokatalitycznych materiałów nieorganicznych zawartych w zaprawach cementowych i/lub wapiennych lub matrycach ceramicznych, farbach lub materiałach osadzonych w postaci cienkich warstw lub powłok na różnych podłożach w celu fotokatalitycznego zmniejszenia emisji tlenku azotu do fazy gazowej. Niniejsza metoda nie jest stosowana do oceny próbek, które mają być stosowane z przepływem prostopadłym do powierzchni lub przepływem penetrujacym powierzchnię typu filtry polimerowe i papierowe, struktury plastra miodu i tym podobne. Skutecznosc badanej próbki fotokatalitycznej jest oceniana przez pomiar szybkości degradacji tlenku azotu (NO) przy użyciu metody tu podanej. Szybkość redukcji fotokatalitycznej oblicza się na podstawie obserwowanej szybkości, redukcji przenoszenia masy. Rzeczywista szybkość redukcji fotokatalitycznej jest nieodłączną właściwością badanego materiału i umożliwia rozróżnienie aktywności fotokatalitycznej różnych produktów w skali bezwzględnej określonej znaczeniem fizycznym i inżynieryjnym. Do pomiarów i obliczeń opisanych w tym dokumencie stężenie tlenków azotu (NOx) definiuje się jako stechiometryczną sumę tlenku azotu (NO) i dwutlenku azotu (NO2).