Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej podano wytyczne dotyczące wyboru i stosowania metod rozpoznawczych (skryningowych) do charakteryzowania odpadów. Celem niniejszego dokumentu jest określenie kryteriów, kiedy różne rodzaje metod rozpoznawczych można stosować do analizy danych parametrów w odpadach oraz jakie działania są wymagane do sprawdzenia ich przydatności. Metody rozpoznawcze są przedmiotem rosnącego zainteresowania w przypadku takich procesów, jak kontrola wstępna, ponieważ dodatkowo do metod znormalizowanych umożliwiają one przeprowadzenie szybkiej weryfikacji udokumentowanej charakterystyki odpadów. Znormalizowanie wyboru i stosowania metod rozpoznawczych jest konieczne, aby udostępnić je w celach ustawodawczych. Jako dodatek do powszechnie stosowanych metod laboratoryjnych, które są normalizowane jako samoistne dokumenty, w przypadku metod rozpoznawczych wybrano podejście ramowe. Stosowanie metod rozpoznawczych w ramach tego podejścia zapewnia powtarzalność wyników wymaganą w przepisach prawnych. Aby spełnić wymagania prawne, bardzo ważne jest dokumentowanie wszystkich etapów podejmowania decyzji związanych z wyborem metod, badaniem stosowalności oraz zastosowaniem metody i oceną. Niniejsza norma dotyczy stosowania metod rozpoznawczych do oceny materiałów stałych (odpadów) jako matrycy próbki; odpowiednią normą dla wody jest ISO 17381. W niniejszym dokumencie nie zaleca się żadnych konkretnych metod rozpoznawczych, lecz potwierdza zasady ich wyboru i stosowania.