Pasze: Metody pobierania próbek i analiz -- Oznaczanie wapnia, sodu, fosforu, magnezu, potasu, żelaza, cynku, miedzi, manganu, kobaltu, molibdenu i ołowiu z zastosowaniem ICP-AES
Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej określono metodę atomowej spektroskopii emisyjnej z indukcyjnie sprzężoną plazmą (ICP-AES) do oznaczania wapnia, sodu, fosforu, magnezu, potasu, żelaza, cynku, miedzi, manganu, kobaltu, molibdenu i ołowiu.
Pierwiastki wapń, sód, fosfor, magnez, potas, żelazo, cynk, miedź, mangan, kobalt, molibden i ołów są ekstrahowane albo z paszy składającej się głównie z materii organicznej po spopieleniu i rozpuszczeniu w kwasie chlorowodorowym lub z paszy składającej się z głównie z materii nieorganicznej po trawieniu na mokro kwasem chlorowodorowym.
Zaleca się aby w przypadku oznaczania rozpuszczalnego ołowiu w minerałach i paszach zawierających krzemiany łupkowo-mikowe (np. glinka kaolinowa) stosować mineralizację na mokro kwasem azotowym.
Metoda została pomyślnie zbadana dla:
- wapnia , sodu, fosforu, magnezu, potasu, żelaza, cynku, miedzi, manganu, kobaltu i molibdenu następujących paszach: 2 mieszanki paszowe pełnoporcjowe (pasza dla świń, pasza dla owiec), 1 materiał paszowy (fosforan), 1 premiks mineralny i 2 pasze uzupełniające ( 2 pasze mineralne),
- ołowiu w 2 materiałach paszowych (fosforan, CaCO3), 2 dodatkach paszowych (bentonit, CuSO4), 1 paszy uzupełniającej (pasza mineralna).
Granica oznaczalności metody dla każdego pierwiastka zależy od matrycy próbki i aparatu. Metoda nie ma zastosowania do oznaczania niskich stężeń pierwiastków. Granica oznaczalności powinna wynosić 3 mg/kg lub niżej.
Metoda może być stosowana także do oznaczania w produktach o wysokiej zawartości pierwiastków (>5 %). W tym celu dokładność metody musi być sprawdzona indywidualnie.
UWAGA 1 Wyniki uzyskane wg EN 15550 mogą być niższe od uzyskanych wg EN 15621 ponieważ w EN 15621 zastosowano trawienie ciśnieniowe.
