Zakres
Celem niniejszej Normy Europejskiej jest: - określenie procedury wykorzystywania - w procesie projektowania - metod obliczania temperatury, obciążeń jawnych i zapotrzebowania na energię pomieszczeń; - opisanie metod obliczania obciążeń pomieszczeń w zakresie części utajonej procesu chłodzenia oraz obciążenia cieplnego, obciążeń cieplnych, chłodniczych, nawilżania i osuszania budynku oraz obciążeń cieplnych, chłodniczych, nawilżania i osuszania systemu; - określenie ogólnej metody obliczania ogólnej charakterystyki energetycznej budynków wyposażonych w systemy klimatyzacji; - opisanie co najmniej jednej uproszczonej metody obliczania zapotrzebowania na energię systemu określonego rodzaju, z wykorzystaniem wartości zapotrzebowania na energię budynku uzyskanej na podstawie prEN ISO 13790 oraz określenie zakresu ich stosowania. W normie podano ogólne ramy, które narzucają obliczenia godzinowe we wszystkich przypadkach, gdy nie można stosować metod uproszczonych oraz podano wymagania dotyczące aspektów, które należy uwzględniać. Określono dane wejściowe i wyjściowe. Odbiorcami niniejszej normy są dwie grupy osób: - projektanci systemów wentylacji i klimatyzacji, którym prezentuje się przegląd procesu projektowania ze stosownymi odsyłaczami do poszczególnych norm związanych (Rozdziały od 5 do 12); - opracowujący przepisy i narzędzia, którzy znajdą wymagania dotyczące procedur obliczeń, które mają być stosowane zgodnie z wymaganiami energetycznymi podanymi w EPBD (Rozdział 13 i 14). Koncepcja przyjęta w niniejszej normie polega na tym, że w przypadku szczegółowej metody stosuje się jedną metodę obliczeń, mającą na celu uzyskanie wyników związanych z różnymi pomieszczeniami, jak np. obliczanie temperatury w pomieszczeniu, obliczanie obciążeń cieplnych i chłodniczych pomieszczenia oraz obliczanie energii w pomieszczeniu
