Infrastruktura gazowa -- Instalacje gazowe o ciśnieniu roboczym większym niż 0,5 bar dla instalacji przemysłowych i większym niż 5 bar dla instalacji przemysłowych i nieprzemysłowych -- Część 1: Szczegółowe wymagania funkcjonalne dotyczące projektowania, materiałów, budowy, kontroli i badania
Zakres
W niniejszym dokumencie określono szczegółowe wymagania funkcjonalne dotyczące projektowania, doboru materiałów, budowy, kontroli i badania:
- przemysłowych instalacji gazowych i urządzeń towarzyszących o ciśnieniu roboczym większym niż 0,5 bar; i
- nieprzemysłowych instalacji gazowych (mieszkaniowych i w sektorze usługowo-handlowym) o ciśnieniu roboczym większym niż 5 bar w budynkach;
począwszy od obsługiwanego przez operatora sieci punktu dostawy aż do wejścia do urządzenia gazowego; zwykle do wejściowego zaworu odcinającego. Niniejszy dokument obejmuje także orurowanie do wejścia do urządzenia gazowego, które nie mieści się w zakresie normy dotyczącej urządzenia.
Poza wymienionymi poniżej wyjątkami, niniejszy dokument dotyczy instalacji gazowych pracujących w temperaturze otoczenia w zakresie między –20 °C a 40 °C i ciśnieniu roboczym do 60 bar włącznie. W warunkach roboczych wykraczających poza te ograniczenia dla metalowego orurowania dodatkowo powołuje się EN 13480 (wszystkie części).
Do przemysłowych instalacji gazowych do 0,5 bar włącznie i do nieprzemysłowych (mieszkaniowych i w sektorze usługowo-handlowym) instalacji gazowych w budynkach do 5 bar włącznie ma zastosowanie EN 1775.
Niniejszy dokument ma zastosowanie do instalacji gazowych nieobjętych zakresem EN 1775 lub innych Norm Europejskich.
W niniejszym dokumencie termin "gaz" odnosi się do gazów palnych, które są w stanie skupienia gazowym w 15 °C i przy ciśnieniu atmosferycznym absolutnym 1 013 mbar (warunki normalne). Te gazy są powszechnie określane jako gaz wytworzony, gaz ziemny lub skroplony gaz węglowodorowy (LPG). Są one także określane jako gazy pierwszej, drugiej lub trzeciej rodziny zgodnie z klasyfikacją w EN 437:2021, Tablica 1. Podane wartości są uważane za warunki normalne dla wszystkich objętości podanych w niniejszym dokumencie.
Niniejszy dokument ma zastosowanie do instalacji gazowych do przesyłu:
- przetwarzanego, nietoksycznego i niekorozyjnego gazu ziemnego zgodnie z EN 437:2021 i EN 16726:2015+A1:2018 "Gas infrastructure — Quality of gas — Group H";
- biometanu, zgodnie z EN 16723-1:2016;
- odparowanego LNG.
UWAGA Specyfikacja odparowanego LNG jest taka sama jak gazu ziemnego sklasyfikowanego w EN 437:2021.
Niniejszy dokument nie obejmuje orurowania dla gazów bogatych w wodór, które nie są zgodne z definicją podaną w EN 437:2021.
Zbiorniki do przechowywania LPG (w tym wszystkie urządzenia pomocnicze zamontowane bezpośrednio do zbiorników do przechowywania) są wykluczone z zakresu. Wyłączone są także instalacje LPG i sekcje instalacji LPG pracujące pod ciśnieniem pary lub w stanie ciekłym.
W niniejszym dokumencie, jeżeli nie stwierdzono inaczej, każde ciśnienie jest nadciśnieniem.
Niniejszy dokument został zharmonizowany w celu spełnienia zasadniczych wymagań bezpieczeństwa dyrektywy Urządzenia ciśnieniowe (PED, 2014/68/UE [dawniej 97/23/WE]), istotnych dla łączenia instalacji gazowych (urządzeń pomocniczych) mieszczących się w zakresie PED. Są one wymienione w Załączniku ZA. „Niniejsza dyrektywa nie powinna jednak mieć zastosowania do montażu urządzeń ciśnieniowych na miejscu i na odpowiedzialność użytkownika, który nie jest producentem, jak to ma miejsce w przypadku instalacji przemysłowych" (PED, Preambuła, 7. wyliczenie, ostatni akapit).
Chociaż pod tym względem niniejszy dokument bierze pod uwagę zasadnicze wymagania bezpieczeństwa PED, to nie można wyciągnąć z tego wniosku, czy instalacja lub części instalacji podlegają pod zakres PED. Zaleca się zatem odwołać do PED i odpowiedniego prawodawstwa krajowego.
