Zakres
W niniejszym dokumencie podano wytyczne dotyczące projektowania, budowy i użytkowania wszystkich instalacji skroplonego gazu ziemnego (LNG) na lądzie, do skraplania, magazynowania, odparowywania, przesyłu i obsługi LNG i gazu ziemnego (NG).
Niniejszy dokument ma zastosowanie do instalacji o pojemności magazynowej LNG powyżej 200 ton.
Wyznaczone granice to wejście/wyjście LNG przez kolektor statku, włączając połączenie powrotu oparów, połączenie załadunku/rozładunku cysterny, włączając powrót oparów, połączenie załadunku/rozładunku wagonów kolejowych, włączając powrót oparów, oraz granica wejścia i wyjścia gazu ziemnego przez systemy rurociągów.
Typy przyłączy lub instalacji posiadają co najmniej jedną granicę, jak opisano w tym zakresie (patrz Rysunek 1).
Krótki opis każdej z tych instalacji podano w Załączniku G.
Gaz zasilający dla instalacji skraplania LNG może pochodzić ze złoża gazowego, gazu towarzyszącego ze złoża naftowego, gazu dostarczanego rurociągiem z sieci przesyłowej lub ze źródeł odnawialnych.
Rozwiązania pływające (na przykład FPSO, FSRU, SRV), zarówno morskie, jak i przybrzeżne nie są objęte niniejszym dokumentem, nawet jeżeli mogą być zastosowane pewne idee, zasady lub zalecenia. Jednakże, w przypadku zacumowanych FSRU z przesyłem LNG poprzez nabrzeże, poniższe zalecenia mają zastosowanie do nabrzeża i instalacji nadbrzeżnych.
W przypadku rozwiązań wykorzystujących pływającą jednostkę magazynową (FSU) i rozwiązanie regazyfikacji na lądzie, część na brzegu jest objęta zaleceniami niniejszej normy.
Instalacje o pojemności magazynowania od 5 t do 200 t są objęte przez pozycję bibliograficzną [5].
