Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej podano wytyczne do projektowania, budowy i użytkowania wszystkich instalacji skroplonego gazu ziemnego (LNG) na lądzie, łącznie z instalacjami do skraplania, magazynowania, odparowania, przesyłu i obsługi LNG.
Niniejsza Norma Europejska dotyczy instalacji, w których magazynowanie LNG odbywa się pod nadciśnieniem niższym od 0,5 bar i o pojemności powyżej 200 t oraz dla następujących typów instalacji:
- instalacje do skraplania LNG, pomiędzy oznaczonymi granicami wejścia gazu i wyjścia, którą jest zazwyczaj kolektor statku i/lub, gdy jest to stosowane, stacja zasilania cysterny samochodowej; gaz zasilający może być z kopalni gazu, towarzyszący ropie naftowej, dostarczany z systemu przesyłowego lub ze źródeł odnawialnych;
- instalacje regazyfikacji LNG (instalacja) pomiędzy kolektorem statku i oznaczoną granicą
wyjścia gazu;
- instalacje do wyrównywania szczytów, pomiędzy oznaczonymi granicami wejścia i
wyjścia gazu;
- stałe części instalacji magazynowania LNG.
Krótki opis każdej z tych instalacji podano w Załączniku G.
Rozwiązania pływające (FPSO, FSRU, SRV), jak morskie lub w pobliżu morza nie są objęte niniejszą Normą Europejską, nawet jeżeli mogą być zastosowane pewne idee, zasady lub zalecenia.
Jednakże, w przypadku zacumowanych FSRU z przesyłem LNG poprzez nabrzeże mają zastosowanie następujące zalecenia dla nabrzeża i instalacji powierzchniowych, jeżeli nabrzeże znajduje się w granicach 3 000 m od linii brzegowej.
W przypadku rozwiązania FSU, część na brzegu jest objęta zaleceniami niniejszej normy.
Niniejsza norma nie ma zastosowania do instalacji specjalnie odnoszonych lub objętych innymi normami, np. instalacjami do tankowania LNG, drogowymi lub kolejowymi cysternami LNG i zbiornikami magazynowymi LNG.
Instalacje o pojemności magazynowania od 50 t do 200 t ze zbiornikami o nadciśnieniu wyższym niż 0,5 bar są objęte przez EN 13645.
