Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej określono wymagania dla urządzeń odpornych na wybuch, które będą w stanie wytrzymać wewnętrzny wybuch bez rozerwania, nie wywołując niebezpiecznych skutków dla otoczenia. Ma ona zastosowanie do urządzeń (zbiorników i systemów), w których wybuchy są rozpatrywane jako wyjątkowy rodzaj obciążenia.
Niniejszą normę stosuje się do warunków atmosferycznych o ciśnieniu bezwzględnym w przedziale od 800 mbar do 1100 mbar i przedziale temperaturowym od -20 °C do +60 °C. Niniejsza norma może być pomocna także w projektowaniu, budowie, badaniu i znakowaniu urządzeń przeznaczonych do użytku w atmosferach poza zakresem podanym powyżej, o ile tego tematu nie obejmują szczegółowe normy.
Niniejsza norma ma zastosowanie do urządzeń i powiązanych urządzeń, gdzie mogą wystąpić deflagracje. Nie ma zastosowania do urządzeń i powiązanych urządzeń, gdzie mogą wystąpić detonacje. W tym przypadku wymagane są inne kryteria projektowania odporności na wybuch, nieobjęte tą normą.
Nie dotyczy ona urządzeń zaprojektowanych według rodzaju zabezpieczenia: osłony ognioszczelne „d” (EN 13463-3 lub EN 60079-1).
Niniejsza norma nie dotyczy lokalizacji poza stałym lądem.
Niniejsza norma dotyczy tylko urządzeń, w których odporność na wybuch zapewniają materiały metalowe. Niniejsza norma nie obejmuje, związanego z wybuchem, ryzyka pożaru materiałów przetwarzanych, ani materiałów zastosowanych w konstrukcji.
