Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej określono metodę ustalania wpływu biernych systemów zabezpieczeń ogniochronnych na odporność ogniową konstrukcyjnych elementów stalowych, które mogą być stosowane jako belki lub słupy. Obejmuje ona tylko kształtowniki bez otworów w środniku. Bez dodatkowej oceny nie można jej bezpośrednio stosować do konstrukcyjnych elementów rozciąganych. Wyniki analizy dla kształtowników o przekroju I lub H mają bezpośrednie zastosowanie do kątowników, ceowników i teowników o tym samym wskaźniku ekspozycji przekroju, stosowanych zarówno jako pojedyncze elementy lub jako wzmocnienie. Niniejsza Norma Europejska nie ma zastosowania do płaskowników czy prętów.
W niniejszej Normie Europejskiej uwzględniono systemy zabezpieczeń ogniochronnych, w których wykorzystywane są tylko materiały bierne i nie są wykorzystywane reaktywne materiały ogniochronne według definicji podanej w niniejszym dokumencie.
Metodę oceny zaplanowano w taki sposób, aby uwzględnić zakres grubości zastosowanego materiału ogniochronnego, zakres elementów stalowych charakteryzowany przez ich wskaźniki ekspozycji przekroju, zakres temperatur obliczeniowych oraz zakres ważnych czasów klasyfikacyjnych zabezpieczenia ogniochronnego.
W niniejszej Normie Europejskiej uwzględniono procedury badania ogniowego określające badania, których przeprowadzenie jest zalecane w celu określenia zdolności systemu zabezpieczenia ogniochronnego do pozostania spójnym i zamocowanym do elementu stalowego oraz dostarczenia danych dotyczących charakterystyki termicznej systemu zabezpieczenia ogniochronnego podczas oddziaływania standardowej krzywej temperatura/czas określonej w EN 1363-1.
Metodyka badania ogniowego przewiduje zebranie i prezentację danych, które można bezpośrednio zastosować jako dane wejściowe do obliczenia odporności ogniowej stalowych elementów konstrukcyjnych zgodnie z procedurami podanymi w EN 1993-1-2 i EN 1994-1-2.
W niniejszej Normie Europejskiej podano również metodę oceny, w której ustalono w jaki sposób należy przeprowadzić analizę danych z badania oraz wytyczne dotyczące procedur, za pomocą których można przeprowadzić interpolację.
Procedura oceny jest stosowana w celu ustalenia:
a) współczynnika korygującego i wszelkich praktycznych ograniczeń dotyczących stosowania systemu zabezpieczenia ogniochronnego poddanego warunkom badania ogniowego na podstawie danych temperaturowych uzyskanych z badania elementów obciążonych i nieobciążonych (właściwości fizyczne);
b) właściwości cieplnych systemu zabezpieczenia ogniochronnego na podstawie danych temperaturowych uzyskanych z badania krótkich elementów stalowych (właściwości cieplne).
Określono ograniczenia stosowania wyników oceny wynikającej z badania ogniowego, łącznie z dopuszczalnym zakresem bezpośredniego zastosowania wyników do różnych elementów stalowych i gatunków stali oraz systemu zabezpieczenia ogniochronnego.
Wyniki badania i oceny otrzymane zgodnie z niniejszą Normą Europejską mają bezpośrednie zastosowanie do elementów stalowych o przekroju I i H oraz o przekroju zamkniętym.
