Zakres
W niniejszym dokumencie określono charakterystykę wyrobów, metody oceny, kryteria zgodności wyników badań oraz system oznaczania dla łączników z końcówkami samozaciskowymi, stosowanych do łączenia rur miedzianych, miedzianych platerowanych, wielowarstwowych oraz z tworzyw sztucznych. Łączniki mają końcówki w zakresie wymiarów od 6 mm do 54 mm. Łączniki są zaprojektowane na okres eksploatacji do 50 lat.
Niniejsza norma dotyczy łączników samozaciskowych przeznaczonych do łączenia następujących rur:
– rur miedzianych zgodnie z EN 1057; rur miedzianych kompozytowych zgodnie z UNI 11342, rur z tworzyw sztucznych i wielowarstwowych objętych EN 15015.
W załączniku A ustalono maksymalne dopuszczalne temperatury i ciśnienia pracy łączników.
Norma dotyczy łączników wykonanych ze stopów miedzi, których niepełna lista jest podana w CEN/TS 13388.
Łączniki adaptacyjne mogą zawierać kombinację końcówek samozaciskowych z innymi typami końcówek, ujętymi w innych normach serii EN 1254.
Łączniki samozaciskowe mogą również mieć końcówki z kołnierzem zgodnie z EN 1092-3.
Łączniki samozaciskowe mogą również mieć powłokę lub innego rodzaju pokrycia dekoracyjne powierzchni.
Łączniki mogą być produkowane przez obróbkę skrawaniem, formowanie metalu, odlewanie lub wytwarzane w inny sposób.
Wyroby objęte tą normą są przewidziane do stosowania do cieczy:
- instalacje ciepłej, zimnej lub ciepłej i zimnej wody, zgodnie z EN 806;
- zamknięte systemy grzewcze, zgodnie z EN 12828 i systemy chłodzenia;
- instalacje odwadniające;
- instalacje tryskaczowe, zgodnie z EN 12845.
