Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej określono zakresy, budowę, parametry, charakterystykę wyjściową i badania gazomierzy rotorowych (zwanych dalej gazomierzami RD lub po prostu gazomierzami) do pomiaru objętości gazu.
Niniejsza Norma Europejska ma zastosowanie do gazomierzy rotorowych stosowanych do pomiaru objętości gazów palnych co najmniej pierwszej, drugiej i trzeciej rodziny gazów, których skład jest określony w EN 437:2003+A1:2009, przy maksymalnym ciśnieniu roboczym do
i włącznie z 20 bar ponad ciśnienie otoczenia oraz zakresem temperatury gazu co najmniej
-10 °C do + 40 °C.
Niniejsza Norma Europejska ma zastosowanie do gazomierzy, które są instalowane
w miejscach z drganiami i uderzeniami o małym znaczeniu oraz w
• zamkniętych pomieszczeniach (w budynkach i poza budynkami z osłoną, jak określono przez producenta) o wilgotności kondensującej i niekondensującej
lub, jeśli określono przez producenta,
• pomieszczeniach otwartych (poza budynkami i osłonami) z wilgotnością kondensującą i z wilgotnością niekondensującą;
Jeżeli nie określono inaczej w niniejszej normie:
• wszystkie ciśnienia są nadciśnieniami;
• wszystkie wielkości wpływające, poza będącą w trakcie badań, są utrzymywane jako wartości względnie ustalone przy ich wartościach odniesienia.
Niniejsza Norma Europejska dotyczy także gazomierzy o maksymalnym dopuszczalnym ciśnieniu PS i objętości V mniejszej niż 6 000 bar • litry lub wyniku PS i DN mniejszego niż 3 000 bar.
UWAGA Niniejsze ograniczenia są takie same jak w Dyrektywie EU 97/23/EC.
Niniejsza Norma Europejska może być stosowana z oboma wzorcami Zatwierdzenia
i jednostkowymi badaniami gazomierza. Tabele odniesienia SA podane w:
• Załączniku A do badań, które mają być przeprowadzone dla wzorca Zatwierdzenia
• Załączniku B dla jednostkowych badań gazomierza.
Niektóre części niniejszej normy obejmują gazomierze tylko z indeksem mechanicznym.
Ta filozofia ryzyka przyjęta w niniejszej normie jest oparta na analizie zagrożeń ze względu na ciśnienie. Niniejsza norma dotyczy zasad mających na celu eliminację lub zmniejszenie zagrożeń. Gdy zagrożenia te nie mogą być wyeliminowane określone są odpowiednie środki ochrony.
