Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej określono wymagania dotyczące oceny zgodności właściwości elementów i zestawów elementów konstrukcyjnych ze stali lub aluminium, wprowadzanych na rynek wyrobów budowlanych. Ocena ta obejmuje wytwarzanie, a tam gdzie jest to wskazane, również projektowanie konstrukcji. W niniejszej Normie Europejskiej uwzględniono również ocenę zgodności elementów stalowych używanych w konstrukcjach zespolonych i żelbetowych. Elementy mogą być stosowane bezpośrednio, w konstrukcjach budowlanych lub jako zestawy elementów konstrukcyjnych. Niniejszą Normę Europejską stosuje się do wytwarzanych seryjnie i nieseryjnie elementów konstrukcyjnych oraz ich zestawów. Elementy mogą być wykonywane z wyrobów konstrukcyjnych walcowanych, profilowanych na zimno lub z zastosowaniem innych technologii. Mogą być produkowane z różnych kształtowników, wyrobów płaskich (blach i taśm), prętów, odlewów i odkuwek z materiałów stalowych lub aluminiowych zabezpieczonych lub niezabezpieczonych przed korozją powłokami lub inną obróbką powierzchni, np. anodowanie aluminium. Niniejsza Norma Europejska obejmuje profilowane na zimno blachy i elementy według EN 1993-1-3 i EN 1999-1-4. Niniejsza Norma Europejska nie dotyczy oceny zgodności elementów sufitów podwieszonych, poręczy lub podkładów stosowanych w systemach kolejowych. UWAGA Dla niektórych elementów stalowych lub aluminiowych określono szczególne wymagania dotyczące ich właściwości. Odpowiednie specyfikacje mogą być wydawane jako EN lub rozdziały w EN, np. specyfikacje w EN 13084-7 dotyczące kominów jednopłaszczowych i wykładzin stalowych. W przypadku wystąpienia niezgodności, takie specyfikacje mają pierwszeństwo w stosunku do wymagań niniejszej Normy Europejskiej
