PN-C-04605-02:1992 - wersja polska

Opisano metodę oznaczania glinu w wodzie i ściekach polegająca na reakcji glinu z eriochromocyjanina r w środowisku o pH 6,1+-0,1 z utworzeniem związku kompleksowego o różowo- czerwonej barwie i maksimum absorbancji przy długości fali = 535nm. Intensywność zabarwienia jest proporcjonalna do zawartości glinu, określanej spektrofotometrycznie lub wizualnie. Metoda stosowana jest w zakresie stężeń 0,04-1,0 mg/l, z możliwością rozszerzenia przez 5-krotne rozcieńczenie próbki. Czynniki przeszkadzające w oznaczaniu jak związki organiczne, barwa fluor, polifosforany oraz substancje nierozpuszczalne usuwa się przez mineralizacje lub innymi podanymi sposobami