Zakres
W niniejszej części ISO 12217 określono metody oceny stateczności i pływalności jednostek nienaruszonych (tzn. nieuszkodzonych). Obejmuje ona także charakterystyki pływalnościowe jednostek podatnych na zalewanie. Ocena własności takich jak stateczność i pływalność przy użyciu niniejszej części ISO 12217 pozwoli na nadanie jednostce kategorii projektowej (A, B, C lub D) odpowiedniej do jej konstrukcji i maksymalnego całkowitego załadowania. Niniejsza część ISO 12217 ma zastosowanie głównie do jednostek o długości kadłuba od 6 m do 24 m włącznie napędzanych przez człowieka lub energią mechaniczną. Może być ona jednakże stosowana również do jednostek o długości poniżej 6 m, jeżeli nie uzyskają one pożądanej kategorii projektowej określonej w ISO 12217-3 oraz są zapokładowane i mają wnęki szybkoodpływowe zgodne z ISO 11812. W odniesieniu do jednostek wielokadłubowych nadających się do zamieszkania, niniejsza część ISO 12217 zawiera ocenę podatności na wywrócenie się jednostki, definicję dostępnych środków ewakuacji oraz wymagania dla pływalności w pozycji odwróconej.
Niniejsza część ISO 12217 nie obejmuje:
– pneumatycznych i sztywno-pneumatycznych jednostek objętych ISO 6185, z wyjątkiem powołań dokonanych w ISO 6185 na konkretne rozdziały w ISO 12217;
– skuterów wodnych objętych ISO 13590 i innych podobnych jednostek z napędem;
– gondoli i rowerów wodnych;
– żaglowych desek surfingowych;
– desek surfingowych, w tym desek surfingowych z napędem;
– wodolotów i poduszkowców, jeżeli nie operują w stanie wypornościowym; i
– jednostek zanurzalnych.
UWAGA Stan wypornościowy oznacza, że jednostka unosi się wyłącznie dzięki siłom hydrostatycznym.
Norma nie obejmuje ani nie ocenia wpływu na stateczność efektów związanych z holowaniem, połowem ryb, pogłębianiem lub operacjami podnoszenia, które powinny być rozpatrywane oddzielnie, jeżeli mają zastosowanie.
