Zakres
W niniejszym dokumencie ustalono metody kolorymetrycznego oznaczania różnicy barwy (CIELAB) powłoki organicznej na podłożu metalowym w porównaniu z inną używaną jako wzorcową (zwykle zwaną wzorcem) oraz metameryzmu w zależności od źródła iluminantu.
Jeżeli dwie barwne próbki mają identyczne krzywe odbicia widmowego, są one zrównane przy każdym iluminancie, niezależnie od jego charakterystyki widmowej. Nazywane jest to "zrównaniem widmowym". Możliwe jest również, że dwie barwne próbki mające różne krzywe odbicia widmowego są wizualnie zrównane przy danym źródle światła, ale nie są zrównane przy innym o odmiennej charakterystyce widmowej; takie zrównania nazywane są "metamerycznymi".
Pewnym ilościowym opisem metameryzmu jest tzw. "wskaźnik metameryzmu".
Podawanie wskaźnika metameryzmu ma ograniczone znaczenie gdy ∆E (instrumentalna różnica barwy, dla danego iluminantu) jest > 0,5. Wskaźnik metameryzmu nie nadaje się do oznaczania bezwzględnej różnicy barwy lub stałości barwy określonej próbki przy zmianie iluminantu.
Różnicę barwy przy iluminancie odniesienia należy mierzyć za pomocą współrzędnych barwy L*, a* i b*.
Niniejsza metoda nie nadaje się do powłok fluorescencyjnych i/lub wielobarwnych, perłowych lub metalicznych.
Ustalenie wzorca i rzędu wielkości dopuszczalnej różnicy barwy nie są przedmiotem niniejszej metody.
W niniejszym dokumencie podano dwie metody:
a) kolorymetryczny pomiar różnicy barwy za pomocą kolorymetru trójchromatycznego;
b) kolorymetryczny pomiar różnicy barwy za pomocą spektrofotometru lub równoważnego przyrządu.
Wskazane jest zachowanie ostrożności podczas pomiarów np.:
- powierzchni teksturalnych;
- powłok fluorescencyjnych;
- powłok z metameryzmem;
- powłok wielobarwnych, perłowych, metalicznych lub powłok o specjalnym efekcie barwnym.
