PN-ISO 6615:2012 - wersja polska

W niniejszej Normie Międzynarodowej określono metodę oznaczania ilości pozostałości po koksowaniu w zakresie od 0,01 % (m/m) do 30 % (m/m), pozostałej po odparowaniu i rozkładzie termicznym oleju. Norma ma na celu dostarczenie wskazówek odnośnie do względnej skłonności do koksowania. Metoda jest przeznaczona głównie dla stosunkowo mało lotnych przetworów naftowych, które ulegają częściowemu rozkładowi podczas destylacji pod ciśnieniem atmosferycznym. Przetwory naftowe, zawierające składniki popiołowe oznaczane metodą ISO 6245, mogą wykazać błędnie zawyżoną pozostałość po koksowaniu, zależną od ilości wytworzonego popiołu