Zakres
Niniejszy dokument stosuje się do urządzeń nadawczo – odbiorczych, nadajników i odbiorników wykorzystujących techniki ultraszerokopasmowe (UWB) i stosowanych do celów śledzenia lokalizacji.
Niniejszy dokument stosuje się do technik komunikacji UWB opartych na impulsach, impulsach zmodyfikowanych i falach nośnych RF.
Niniejszy dokument odnosi się do zastosowań stacjonarnych, ruchomych albo przenośnych, np.:
- wolno stojących urządzeń radiowych z lub bez własnego sterowania,
-wkładanych urządzeń radiowych przeznaczonych do stosowania z różnymi systemami hostów, np. komputerów osobistych, terminali doręcznych itp.;
- wkładanych urządzeń radiowych przeznaczonych do stosowania wewnątrz urządzeń złożonych np. modemów kablowych, set-top boksów, punktów dostępowych, itp.;
-urządzeń złożonych albo kombinacji wkładanych urządzeń radiowych i określonych urządzeń głównych (hostów).
Niniejszy dokument stosuje się do urządzeń UBW z połączeniem wyjścia z anteną dedykowaną lub urządzeń UBW z anteną zintegrowaną
Niniejszy dokument obejmuje trzy różne rodzaje systemów śledzenia lokalizacji, które mogą być użyte w którymkolwiek z poprzednio wymienionych zastosowań techniki UBW:
-systemy LTI: Systemy te, pracujące w zakresie od 6 GHz do 9 GHz (patrz CEPT Report 45 [i.13]), przeznaczone są do śledzenia ludzi i obiektów. Pracują one bez podstaw licencyjnych. Terminale nadawcze tych systemów są ruchome (wewnętrzne i zewnętrzne) albo stacjonarne (jedynie wewnętrzne) Stacjonarne zewnętrzne terminale LT1 nie są dozwolone. Zazwyczaj nadajniki LT1 są ruchomymi znacznikami śledzenia lokalizacji, które są przymocowane do ludzi albo obiektów i te znaczniki są śledzone przy użyciu stacjonarnej infrastruktury odbiorczej przeznaczonej jedynie do odbioru emisji UBW emitowanej przez te znaczniki, ETSI EG 201 399 [i.1].
-systemy LT2: Systemy te, pracujące w zakresie od 3,1 GHz do 4,8 GHz (patrz ECC/REC(11)09 [i.8]), są przeznaczone śledzenia osób i obiektów i przemysłowych zastosowań w wyraźnie określonych lokalizacjach.
Terminale nadawcze tych systemów mogą być lokalizowane wewnątrz i na zewnątrz i mogą być stacjonarne albo ruchome. Pracują one w stałych miejscach i mogą być przedmiotem rejestracji i autoryzacji pod warunkiem dokonania lokalnej koordynacji z możliwymi zakłóceniami sygnałów identyfikacji ofiar, ECC Report 167 [i.10] and ECC Report 170 [i.11].
-systemy LAES: Systemy te, pracujące w obszarze od 3,1 GHz do 4,8 GHz (patrz ECC/REC(11)10 [i.9]), przeznaczone są do śledzenia lokalizacji załogi służb pożarowych i innych służb bezpieczeństwa, które mogą znaleźć się w niebezpiecznych sytuacjach. Możliwość śledzenia pracowników tych służb, nawet kiedy przebywają daleko wewnątrz budynku, stanowi istotne rozszerzenie możliwości w zakresie dowodzenia i sterowania i zapewnienia ich osobistego bezpieczeństwa. Zazwyczaj system LAES jest wprowadzany czasowo w miejscu pożaru lub innego zagrożenia w budynku. Może być wymagana licencja od organizacji użytkującej urządzenia, ECC Report 167 [i.10] and ECC Report 170 [i.11].
Niektóre urządzenia do śledzenia lokalizacji mogą pracować w ramach różnych rodzajów systemów śledzenia lokalizacji i w związku z tym mogą odpowiadać wymaganiom (w różnych rodzajach pracy) któregokolwiek albo wszystkich systemów LT1, LT2 i LAES.
Niniejszy dokument nie obejmuje nadajników UWB, których autoryzacja do pracy zależy jedynie od badań zestawionych w niniejszym dokumencie i które są instalowane albo używane w modelach latających, samolotach i innych formach lotnictwa. Ponadto nie obejmuje nadajników UBW LT1, które są użytkowane na pokładach pojazdów drogowych i szynowych działających w sieciach publicznych albo autostradach.
Zestawienie dozwolonych zakresów radiowych, w których mogą pracować omawiane rodzaje urządzeń są podane w Tablicy 1.
