PN-EN ISO 9697:2019-10 - wersja angielska

W niniejszym dokumencie określono metodę oznaczania stężenia całkowitej aktywności beta w wodach niezasolonych. Metoda obejmuje oznaczanie nielotnych radionuklidów o maksymalnej energii beta około 0,3 MeV lub większej. Wynik pomiaru całkowitej aktywności beta mierzony metodą opisywaną w niniejszym dokumencie nie uwzględnia udziału aktywności radionuklidów o niższych energiach beta (np. 3H, 228Ra, 210Pb, 14C, 35S i 241Pu), a także niektórych radionuklidów występujących w postaci gazowej lub lotnych (np. radonu i radioaktywnego jodu).
Niniejszą metodę badania stosuje się do wód surowych i wody do spożycia. Zakres stosowania zależy od całkowitej ilości rozpuszczonych soli w wodzie oraz charakterystyk licznika (szybkości zliczania tła i efektywności liczenia).
W zakresie odpowiedzialności laboratorium leży określenie przydatności metody do badań określonych rodzajów próbek wody.